BAHAR YAĞMURLARI

• 5 Mayıs 2015 Salı 16:00:47

İnsan mutluluğunu yaşamın sonuna kadar yeşertecek bahar yağmurlarını,kendimiz kurutmazsak,onlar herzaman yağıp çiseliyeceklerdir.Bizler hayatı ve hayattan beklentilerimizi hatta aşkı,genel bir yazgının sınırları içinde görmeye,toplum olarak alışmışız.Fakat bu konuda ne bir çaba,nede bir uğraş vermeye özen göstermemişiz.En az çabayla en çoğu elde edebilme curcunasının kaosunda,öle ezile,yıprana yıkıla geçirmişiz zamanımızı.Gerçek bir aşkı seçebilmek için ’’Farkında olmak ’’gerekir.Ama başka bir insanın acısına,dostça bakışına,bir kuşun ötüşüne,otların yeşiline karşı duyarlılığımızı yitirmişsek - farkında olmanın- da yararı olmaz.İnsan, yaşama karşı ilgisini yitirmişse aşkı seçebileceğini ummamalıdır artık.Kendi içinde özgür olmadıkça,özgürlüğün hamurunu karamaz insan.Önceden kendine acı verebileceğini bildiğin bir sevgiye girişmek,böyle bir ilişkide bulunmaktan insan çekinebilir.Fakat seven birisi için,duygularına gem vurmak olanaksızdır.Gem vurabiliyorsa zaten o sevgi değildir.Sevgi zorla olmaz,İsteyerek verilmedikçe hiçbir anlamı yoktur.Buz tutmuş duyguları eritmek,sevginin getirdiği mutluluğu paylaşmak için bahar yağmurlarını kurutmamalı insan...