ANLA(ŞIL)MAK LAZIM !

• 3 Mayıs 2015 Pazar 13:55:32

Hiç kimse bizden diye ‘haklı’ değildir, ötekiler de sizden diye mutlak ‘yanlış’ değildir. Öyle ’öteki’ler gördüm Dualarıma kattığım, öyle’ benden olanları da gördüm ki kendimden utandığım...
Sevgiyle başlar yaratılış. İnsan sevgiden yaratılmıştır, insanı, yaratılış olarak diğer canlılardan ayıran tek şey sevgidir.
Önce sevmekle başlayalım her yeni güne, herkesi ve her şeyi.
Soru işareti koymadan ama’lardan arındırarak, kabullenerek benimseyerek, kendinden bilerek…
İnsandan umut kesmek insanlara haksızlıktır en çokta Allah’a haksızlıktır.
O ki Allah, insanın sahibidir. Ve hâşâ hiçbir çıkarı yokken, son anına kadar insandan umudunu kesmez.
Allah bunu neden yapar..?
Allah her şeyi hikmeti üzere yaratmıştır, hiçbir yarattığını amaçsız ve başıboş rastgele yaratmamıştır. O’nun için her şey değerlidir, emek vermiştir ki o yarattığı şeylerin tümünü dünyanın yani yaşamın dengesi için bir göreve binaen tayin etmiştir.
“Onun yarattığında da hiçbir bozukluk göremezsiniz, bakın dönün bir kez daha bakın…” der./-Mülk-3
İnsanın atığı yoktur mirim.
Bakıldığında ilk anda öyle görünmese de mutlak o şey veya insan lazımdır.
Faraza diyelim ki, kötü bir insan, bu da ne için yaratılmıştır dediğimiz biri veya varlıktan bir şey mutlaka iyi bir kullanım için vardır. Varlığı o an için gereksiz gibi görünse de.
Bunu eğer İnsan üzerinden konuşursak, sürekli kötülük yapıyor, zarar veriyor, böyle bile olsa yaptığı şeyin sonucu hayırdır, işlediği suç çok kötü olabilir ama Allah’ın onun eliyle yaptırdığı her şey suç silsilesinin sonucuna bakıldığında mutlak güzeldir.
Olayın başında kalmayalım ta ki sonucunu görene dek.
Parçaya değil de bütündeki parçaya baktığımızda o şey olması gerektiği gibi doğru yerdedir.
Benim buna kişisel şahitliklerimde çok olmuştur, biraz düşünürseniz, arkasındaki güzellikleri sizde görebilirsiniz.
Af edersiniz domuz ne için yaratılmıştır desem, cevabı belki karmaşıktır fakat domuz çevreci bir hayvandır, atık (çöp)sorunu diye bir sorun bırakmaz, ta ki insan onu yemeyi düşünene kadar. Yani amacı dışında kullanana dek.
İşte o zamana kadar iyi olan bu hayvan ondan sonra insanda meydana getirdiği sonuçları itibarı ile şer olup çıkar. Demiştik zaten her şey özünde iyidir ve mutlak bir hayra vesiledir.
Her şey her işe yaramaz belki ama her biri mutlaka bir işe yarar.
Hayatın sırrı budur. Zıtlıklar birbirini dengeler.
Öfkeli insan da lazımdır, sakin insanda, hareketlisi de ağırı da.
Hareketli insanı bir masa başı işinde istihdam edemezsiniz, ağırı da futbolcu yapamazsınız, bu olmaz, buna fıtratı izin vermez, zaten zorlandığında da verim alınmaz.
Bu her ikisine de zulüm olur.
Bu durum yani zıtlıklar sadece insan odaklı değildir, hayvanlar, bitkiler ve hatta hâl ve davranışlar üzerinden de gerçekleşir.
Derdimiz yargılamak veya kendi bilgimiz üzerinden hükümlendirmek değil de, her şeyi olduğu gibi kabul etmekten geçer.
Bu yaratılmışsa mutlak iyidir, sadece ne için olduğunu bilmek istiyorsan sen bulursun ama ben merak etmem, yaratıldığına göre lazımdır der ve kabullenirim.
Yaratılanı sevmeli yaratandan ötürü.
Ne ki yaratılmış o iyidir, hem böyle söylenildikten sonra üzüntü sıkıntı, takıntı da kalmıyor. Bakın bu bile iyidir, iyi üzerinden düşünüldüğünde her şey iyidir, insan yüklerinden kurtulur, böyle bile olmasa ne çıkar pozitif düşünmenin kime ne zararı var.
Her şey iyi bakıldığında iyileşir, çirkin bakıldığında da çirkinleşir, nasıl bakıldığı önemlidir.
Yaratılanları güzel görmeye, iyi bakmaya, iyilikte çoğalmaya var mısınız…?

ZEHRA ASUMAN-DENEMELER
29.06.2012