Çok uzun yıllar önce hayatıma bir erkek girmişti...
Bir süre anlaşamadık ama birgün ben de onu inanılmaz sevdiğimi anladım..
Tanıdığım zamanlarda orta yaşa yakın ve yakışıklı bir delikanlıydı...
Bir dönemimde onunla birlikte yaşadım.
Bir gün bana artık ondan ayrılma zamanımın yaklaştığını söylemişti, gözleri dolarak.
Bana hayat arkadaşı bulmam için elinden geleni yapacağı yazdığı bir not bulmuştum yastığımın altında.
İnanılmaz etkilenmiştim ve o gün onu neden ölesiye sevdiğimi bir kez daha anlamıştım.
Benden ayrılmayı asla istemiyordu, ama olması gerekendi.
Bir kez birlikte tatile gittik, orada şimdiki eşimle tanıştım.
İlk olarak o akşam ona anlattım, dikkatli ol dedi.
İyice tanımadan sakın evlenme, evlilik bir kez olmalı bu nedenle özel olmalı demişti.
Gülümsüyordu bana, ben de rahatlamıştım. Onunla el ele sahile yürüdük, kumsalda oturup güneşi batırdık o gün ve ben ona yeni arkadaşı anlattım...
Aslında onun da tanıdığı birisi idi, o nedenle içi çok rahatlamış görünüyordu.
Evlendim, çok ağladı, benden de çok ardımdan... Yıllarımız birlikte geçmişti, kolay değildi.
Evlendikten sonra da çok sık görüştük, özel davetler olsun, sinema tiyatro olsun eşi yerine beni götürmeyi tercih etti her zaman. Ben onun sırdaşı ve kız arkadaşıydım. Benle paylaştıkları o kadar özel şeylerdi ki...
Bugün sabah 8 de beni aradı bugün boşum günüm senin eşinle planını yap tekrar seni arayayım konuşuruz dedi.
Çok heyecanlandım, bir süre önce onunla beraberdim ama onunla başbaşa konuşmak bir mekanı bir anı paylaşmak bana inanılmaz zevk veriyor... Bu gün de o özel günlerden biri olacaktı eminim.
Eşim gitti telefonlaştık tekrar ve benim evime geldi, kızımı okula bıraktık ve onunla Kadıköy’ e gittik. Sahilde elele tutuşarak yürüdük, anlattı anlattım, güldü güldüm, durgunlaştı hüzünlendim. Eskilerden konuştuk gelecekten konuştuk... O benim hayatımın ilk erkeği, ama artık birlikteliğimiz parmaklarla sayılacak kadar az yıllar devam edecek.. Yüzüne baktım bir anda kendimi gördüm onda, bunca yıl beni o kadar benzetmişti ki ona, sevgi mi acaba bu benzerliğe götüren beni...
Saçları artık beyazlamaya başlamıştı ve orta yaşı uzun zaman önce geride bırakmıştı, aklıma onu ilk tanıdığım yıllar geldi, birden kalktım ona döndüm ve onu boynundan öptüm. Kokusunu doyasıya içime çektim. Canımdı benim, en sadık dostum. Kavalyem...
Eşim de onu tanıyor bazen kıskanıyor ama onu benim kadar olmasa da çok sevdiğini biliyorum. Aramızdaki özel ilişkiyi kendine örnek almaya çalışıyor.

Bugün hayatımın ilk erkeği ile bir İstanbul kaçamağı yaptım, Vaktimiz o kadar azaldı ki, bunu daha sık yapmam gerekiyor biliyorum.

Bugün öğretmenim, dostum, arkadaşım, nefesim olan erkekle birlikteydim. Babam...


Ben hala büyümedim...
Ne senin gözünde, ne de kendi gözümde...