İNCE DÜŞÜNCELİ YAŞAMLAR

• 17 Nisan 2015 Cuma 13:47:54

Her şeyi inceden inceye düşünen bir yapım var karar almam zor,harekete geçmem zor mutlaka hindi gibi düşünüp öyle hareket ediyorum bu çoğu zaman beni hasta ediyor paldır küldür hareket eden adamlara bazen gıpta ediyorum sonunu düşünmeden hayatı yaşamak aslında iyi bir şey olsa gerek,garantici bir kafa yapısı sıkıcı olduğu kadar aynı zamanda renksiz bir yaşamada insanı sevkediyor,bir adım atmadan önce kırk kere düşünmek,yola çıkmadan önce ayrıntılarla boğuşmak,planlı ve programlı bir hayat düzeni,burçlarla pek alakam yoktur ama bir ara öylesine bakmıştım doğum tarihim 11 eylül sanırım bir başak erkeği oluyorum düzenli,tertipli,detaycı,kılı tüyü hesaba katarak yaşayan insanlara has bir burç olduğunu okumuştum ne derece doğrudur bilemem ama sanırım beni tarif etmiş düşünebiliyor musun bir adam yatarken çoraplarını bile itina ile yerine koyar mı ? geri zekalı bir saat gibi işliyorum ne bir dakika ileri gidiyorum ne de bir dakika geri kalıyorum tıkır tıkır dosdoğru istikamette gidiyorum ulan insan arada bir şaşar ne bileyim durur bozulur bir şey olur yok anasını satayım boeing 737 uçağı gibiyim rotamın dışına asla çıkmıyorum sanırım irtifa kaybetmekten korkuyorum oysa arada hava boşluğuna düşmekte insana iyi gelebilir ama bu kafayla biraz zor gibi geliyor,aynı zamanda çok yorucu bir süreç devamlı kafan meşgul “düşün düşün boktur işin” derler valla kim söylemişse hakkı var,her şey olacağına varır salla gitsin diyorum demesine ama işte sadece lafta kalıyor iş icraata gelince eski tas eski hamam aynen devam ediyorum,oysaki hayat derin derin düşünüp temkinli yaşanamayacak kadar kısa Değil mi ? evet…her geçen saat senden bir şeyler alıyor ama asla geri vermiyor doğru mu ? evet…az düşünüp çok yaşamak daha akılca katılıyor musun evet…öyleyse bu kafayı çöpe atman gerektiğinide biliyorsun evet biliyorum…en kötüsüde ne biliyor musun her şeyi bilmek farkında olmak,ayırdına varmak ve tüm bunların sonucunda değişmediğini görmek… işte bu sanırım insanoğlunun en trajik ve en ürkütücü temel gerçeği,ve ben bu gerçeğin içinde kör bir karanlıkta yolumu bulmaya çalışıyorum doğru kapıyı bulacağım diye sağa sola çarpmaktan bir çok yerim yaralanmış durumda,yaralarımın acısı değil canımı sıkan o yaraya neden olan sürecin dışına çıkamıyor oluşum beni asıl kahreden…