Hayat, yorar bazen insanı. Tüm aksilikler ant içmiş gibi üst üste gelir
İşte o anda;
Alırsınız kâğıdı kalemi elinize,birkaç satır da bulursunuz kendinizi... Belki de hiç kimsenin sizi anlayamadığından daha çok anladığını sanırsınız!
Şöyle gözlerimi kapatınca bir film şeridi gibi bir bir gözlerimin önünden geçiyor hayat.Nerede doğuyoruz nerede büyüyoruz nerede gençliğimiz geçiyor etrafıma bakınca sanki her yer gurbet kokuyor!Ya çok uzaklardaki gurbetçiler ne yapıyor? Bir gün orada bir gün burada hadi bakalım kendi yüreğimizi, kendimizi onların yerine bir koyalım.Onlarla birlikte yollara düşsek,çoluk çocuğumuzun elinden tutup kendimizi yollara vuralım!Yanımıza da tek bir valize sığacak kadar ne doldurabiliriz ki?Hangisi ne ihtiyacımızı karşılayabilir ki?Gurbetin kucağı meçhul bir yol aslında, nereye gittiğini bilmeden,sefaletin kucağına mı,ölümle randevuya mı,yoksa bilmek,yaşamak istemediğin acılara mı koşuyoruz?Bir bilinmezliktir kendinden vazgeçtiğin, artık hiçbir değere inanmadığın yer,adını bir türlü koyamadığın , o hiçbir yerdesin işte!..Bazen çok uzaklardan kulağa hoş gelen bir türküde bulursun kendini.Efkar dayanılmaz!Bir sigara yakar memleket gibi içine çekersin,yetmez bir tane daha yakar oda o da söner gider.

Geriye kalan yine gurbet.Çok şeyler yazıldı gurbet hakkında,şarkılar,türküler,şiirler,sözler kimi zaman teselli bulduk...Ama emin olun gurbet’i birde gurbet te yaşayanlardan dinlemek bambaşka.Bazen kabus gibi yaşanır umutlar, yolunda ise çırpınıp durur yüreğimiz.Bir hayaldir işte yolun sonunda gördüğümüz.Dalgaların kabardığı,fırtınaların koptuğu yolda ve avuçlarımızda çırpınan yalnızlıklar o hayalin gerçeğine ulaşmak içindir tüm gayretler.Sadece yalnızlığınla paylaşırsın bu yolda çektiğin sıkıntıların hepsini.
Gurbet ağlatır!!!
Düştüğümüzde ağladık ama neden ağladık her acıda annem diyemeyişimize belkide yaralandık ama kimseye söyleyemedik belki de kimsesizdik!Bazen hüzne bulandı bazen mateme bazen de gözlerimizde ıslandı avuçlarımız herşeyin var olduğu kainatta biz çaresiz kalmıştık!O up uzun yola çıkarken hiçbir şeyiniz yok hayalleriniz umutlarınız çok olur...
Yoksun Gurbet!
Yoksunduk yoksunluğun ortasında doğmuştuk,kimileri baba sırtından eğlenirken biz kendi dünyamızda boğulduk hayat ağırdı,tuhaftı,herkes bir hayat yaşarken bir silkeleseler kim bilir kaç hayatın yükü çıkardı bizden.Her şeye rağmen hayata sımsıkı sarıldık ama biz suçluyduk, biz gurbetin bekçisiydik belki de.Suçumuz ümidimizi,umudumuzu yitirmemekti,karanlığa kapılmadan hep aydınlığı aramaktı belki de...
İçimizdeki Gurbet!
Birde ömür boyu Gurbette olanlar var,ben Gurbette değilim Gurbet benim içimde diyenler.Kapanan kapılar,üzerine vurulan kilitler ömür boyu açılmamak üzere...Sevdikleri yok olmuş onlar için ömür boyu Gurbet!Hayat onlar için hiç kolay değil,yüzü gülse de içindeki fırtınaları sadece kendileri bilir.
Siz siz olun!Sevdiklerinizin, Memleketinizin değerini,kıymetini yitirmeyin.
Bir gün Gurbet sizinde kapınızı çalabilir...Sevgi, Barış, Dostluk içinde bir Dünyanız olsun...SAĞLICAKLA KALIN...