Zamane Bizleri

• 16 Nisan 2015 Perşembe 11:48:48

Mutlu olmak isterken daha mı yanlız kalıyoruz daha mı òtelenip varolan varliğimizi yalnızlığın soğukluguna hapsediyoruz..Ne yana dönse kendine çarpan,gözleri umut,dudakları tebessüm etmeyi unutmuş,hayatı siyah beyaz yaşayan ölüler misali donuk ,soğuk bazende sesisizliğiyle ürkütücü görünen bir yaşam tarzını empoze ettik kendimize.Affetmeyi,görmezlikten gelmeyi bırakalı çok oldu..Kusursusuz karşımıza çıkan herkeste böyle olmalı..Hataya yer yok hayatımızda kibir,ukalalık ve tepeden bakma en belirgin karakter özelliğimiz olmuş durumda.Özverili olmak saflığa,görmezden gelmek aptallığa,sessizlik ezikliğe,parasızlık ötekileşmemize yetmiş,riyakârlığın da adı samimiyet olmuş..Paylaşmayı çoktan kaldırmışız raflara...Güzel bir söz,sıcak bir çift gözün tozu yalnızca menfaatler söz konusu olduğunda alınır olmuş..İlişkiler teknolojinin sağladığı alternatifle günübirlik yaşanır likeler ve sevgi sözcükleri pervasızca havada uçuşur olmuş..Evlilikler ticari bir anlaşmanın yatırımı coçuklarımız vakti zamanında olamadığımız bir ben kalıbına uydurulup şekillendirebileceğimiz hamur havasında yoğrulurken,kişilikleri silinmeye mahkum bırakılmış..Bir eğitimci uçmayı bilmeyenler sürünmeye mahkumdur söylemleriyle gezinirken ortada kanatları kesilmiş,ebeveynlerinin olamadıkları ben kalıbına oturtdukları çocukların da var olduğunu unutmuştu.Yargılayıcı tavrımız herşeye kulp takan yanımız "Ben en iyiyim!"dedirtmeye yetmiş savunmaya geçtiğimizde kılıfını cepte bekletir olmuşuz..Haksız olmaya tahammülümüz yok biz hep haklıyız!Maalesef bir kısmımız boğazına kadar öfke ve hırsla bir o kadar da pislikle dolu.Ondandır burnu dik halleri..Modern görünmeye çalışan kalıplarımızın içinde kocaman bir canavar var ve biz bunu durduramıyoruz..Yazık..