DÜNYANIN UYDUSU AY NASIL OLUŞTU?
Ay’ın, Dünya’nın kendi yapısına çok benzer ama daha küçük bir cisimle çarpışması sonucu oluşmuş olabileceği belirtildi.
Bilim insanlarına göre bu teori, Ay ve Dünya’daki kayaların birbirine neden Büyük Çarpışmada olabileceğinden daha çok benzediğini açıklıyor.
Teori, sonuçları saygın bilim dergisi Nature’da yayımlanan bir araştırmada ortaya atıldı. Uzmanlar, bu çalışmanın Dünya’nın uydusunun geçmişine ilişkin çok daha net bir tablo ortaya koyduğunu vurguluyor.
Teori doğru değil Dünyanın çekirdeği var. Çarpışan dünya benzeri cismin çekirdeğinin olması halinde çift çekirdekli bir dünya olması gerekirdi

• Teori henüz kıtaları tam oluşmamış, atmosferi oluşmuş Ön Dünya’ya bugünkü dünya şeklinde bir gezegen çarptı, Ay ve Kızıl Gezegenin oluşumuna sebep oldu şeklinde olmalıdır. Ancak ayın çekirdekli yapısı, volkanik hareketlilikler yinede dünyadan kopmuş parça olması konusunda tutarsızlıktır. Teori termo dinamik kuralına ve Güneş sistemi kuramına aykırıdır. Bu bilim adamları sanırım termodinamik kuramı ve Güneş Sistemi kuramını bilmiyor. Güneş Sistemi Kuramım bir güneş sisteminde iki yıldız olamaz. Güçlü yıldız, zayıf yıldızı sistemin dışına atmadıkça sistem oluşturamaz. Yıldızlar birbirini çekmez iter. Termodinamik Kuramım yerçekim gücü dışında ısı çekim gücü vardır. Bu ısı çekim gücü uzay boşluğunun çekim gücüdür. Güneş’in çekim gücü fazladır. Halat çekme oyununa bakarsak çekim gücü çok olan az olanı kendine yapıştırır. Yapışmaması için halatın öbür ucunda bir çekim gücü olmalı zıt yönde çekmelidir. Dünyadan çok uzak Dünyadan çok büyük Jupiter’i dengede tutabilen Güneş’in iç gezegenleri kendine yapıştırması gerekir. Tek başına yerçekim ve merkezkaç kuvveti güneş sistemi oluşması için yeterli değildir. Her güneş sistemi bir balon ve kalkan oluşturur. Her galaksi bir balon ve kalkan oluşturur. Güneş Sistemi balonu içindeki ısı sabiteleri, galaksi balonu kalkanı ve ısı sabitesi galaksi dışı karanlık kütlenin ısı sabitesi vardır. Karanlık kütle hepsinden daha düşük ısı sabitesine sahip olup tüm galaksi kütlelerinden daha büyük kütleye sabittir
• KALKAN SİSTEMİ KURAMI: Her güneş sistemi, galaksi sistemi bir sistem balonu kalkanı oluşturur. Sistem sınırları olan bir varlıktır. Sınırları belirleyen kalkan birden fazladır. Güneş sistemi hem kendi kalkanı hem galaksi kalkanı tarafından korunur. Bir sistem kalkanını delmek neredeyse mümkün değildir. Çünkü yıldızlar birbirini çekerek değil iterek hareket eder.

• Bilim adamları termodinamik çekim gücü hesabını bilmiyor olabilir o durumda da Fizik ve Kimya bilim adamları meteoroloji verilerini laboratuvar deney verileri olarak kullanıp kısa sürede termodinamik çekim gücünü hesaplayabilir.

• Ön dünya ile dünya benzeri cismin çarpışması güneş sistemimiz içinde olmuş olamaz. Böyle bir şey imkansız denilecek kadar zayıftır. Daha güneşimizin olmadığı zamanda olmuş olabilir. Sistem dışı varlıklar zamanında olabilecek olaylardır.

İtme Teorim: Evrende yıldızlar birbirini çekmez iter. Aksi halde yıldızlar birbirine yaklaşarak birleşirdi. İki veya birden çok güneşlerin olduğu bir güneş sistemi yoktur. Dünya’mızın da bir tek güneşi var.
İtme teorisine göre de dünya ve gezegenler güneşten kopma parça olamaz. Güneş parçalansaydı parçaları bir sistem oluşturamazdı. İtme kuramına aykırıdır. Her bir parça aynı kutup parçacıklı özelliğe sahip oldukları için birbirini itecek sistem dışına atacaktır.
YÖRÜNGE TEORİM: Bir cismin yörüngesinin cismin şekli, cismin hacmi içinde kütlesinin dağılımına göre değişir. Dünyamız küre, top şeklinde olup kütle yoğunluğu her santimetre küpünde eşit olsaydı, dünyamızın güneş etrafındaki yörüngesi elips olmayacak dairesel olurdu. Güneş küre şeklinde olmasa kararsız bir Güneş sistemi olurdu. Güneş çok çekirdekli olsaydı patlamalar, çekirdekleri birbirinden uzaklaştırır, Güneş çekirdek sayısınca parçaya ayrılırdı.
Dünyamızın Güneş’e en yakın olduğu zaman en ağır dünya yüzeyi, çekim gücünün en yüksek olduğu yer güneşe doğru yönelir, bükülür.
Dünya’nın yörüngesi genişleseydi yıldaki gün sayısı artardı. Gece gündüz süresi uzar. Dünyanın yörüngesi küçülse, dünyanın kendi etrafında dönüş hızı artardı. Dünya her yıl biraz daha yaklaşsa yıl kısalırdı.
Dünyanın Güneş etrafındaki dönüş yörüngesini değiştiren bir başka unsur, sular ve magmanın devriliş dökülme yönüdür.
Güneş’in uçuş hızı Dünyanın uçuş hızından çok olduğu için dünyanın yörüngesi ve gezegenlerin yörüngeleri Güneş’in uçuş istikameti yönünde olamaz. Güneş önde olup Dünyayı peşinden sürükleyen bir pozisyondadır, konumdadır. ^Güneş’ten bir halat sarkıtıp gezegenleri onunla çektiğimizi farz edebiliriz.
Gezegenlerin yörünge istikameti sağ-sol, sol-sağ istikameti olması gerekir
GİRDAP TEOREMİ
Gezegenler Güneş’e kuyruk olup Güneş’in hareket yönüne doğru uçmamakta, bu uçuşu fark edilmemektedir, sağ ve sol karanlık kütleye doğru uçuş yapmaktadır. Güneş’in kendi etrafında dönmesi bu sırada değişen kütle yoğunluğu gezegenleri belirli bir yörüngede girdap oluşturarak döndürmüş olabilir.
Ama aslında gezegenler Güneş’e kuyruk olup Güneş tarafından sürüklenerek uçurulmaktadır. Ancak bu yörünge bilinmemektedir.
Girdap teoremine göre dünya ve diğer gezegenler füzyon enerjisiyle uçacak güçte değildir. Enerjisiz, motorsuz gezegenler uçamaz. Güneş gezegenleri kendi uçuş yönünde ileriye, kendi etrafında da dönüşü sebebiyle güneşin etrafında gezegenlerin dönüşünü sağlar. Bunu lunaparktaki salıncaklara benzetebiliriz

Abdullah Bedeloğlu