İnsanın kişisel düşüncelerinden ötede bir sanattır yalnız kalması. Ne kadar düşünürsen o kadar yalnız kalırsın ve ne kadar istesende yalnızlığa yorgan misali örtecek birini bulamazsın. Psikolojik etmenleri de gözardı etmemek lazım tabi. Çok önemli bir imkan sahası teşkil eder delirmek insana. Anlık duygular ve düşüncelerle geleceği görememe sanrıları ne kadar artarsa o kadar çekersin yalnızlığı üzerine. Zamanın birinde sahip olmaya çalıştığım bazı erdemler yüzünden yalnızlığa seçilmek ise en acısı bence. işte bu yüzdendir ki son zamanlarda daha önceleri edindiğim tecrübeleri çöpe atıyorum. Çek başa yapmak bence en iyisi zaten onlar bir işe yarasaydı şimdi yalnız kalmak zorunda kalmazdım.
Geçmişte kul köle gibi taptığım doğrular sahip olmaya çalıştığım imkanlar geçici saltanata göz boyamakmış. Şimdilerde ise bir imparatorluğun yıkık ve duman altı zihninden başka birşey değilim,farkındayım. Bu yüzden; Bu bir iç intihardır, öz eleştiridir, sudur,taştır,topraktır ve başlamaktır her şeye yeniden. Sudan topraktan ve taştan yaradılış beslenişi gibi yarattığım kendimle baş başa kalmaktır . Sükunetim için gönderilen meleklere selam olsun, şu saatten sonra sağım solum sobe...



Mehmet Ali Orhun