ÇALI SÜPÜRGESİ

• 29 Mart 2015 Pazar 14:23:30

Şimdi düşündümde...
Beni üzdüğün günden daha mutlu bi günüm olmamış.
Biliyorum saçma olacak ama...
Kırılmak hiç bu kadar hoşuma gitmemişti.
Hiç birşey yapmadan nasıl canımı yakabiliyosun ANLAMADIM.
Kalbim sıkışıyor her adın aklıma geldiğinde.
Yani sürekli kalbim sıkışıyor anlayacağın.
Seninde canın acıyor biliyorum.
Bilmesem de hissediyorum.
Nasıl oluyor deme...
Oluyor işte.
Anla artık bağlanmışız birbirimize.
Dünyanın tapusunu verseler sıkı sıkı bi sarılmana değişmem.
Sarıl bana ağlayalım beraber.
Sonra güleriz belkide.
Nasip der geçeriz.
Aradığım hazine yüreğinde.
Senin aradığında benim yüreğimde.
Soru sormayalım birbirimize.
Kabulumsun dedim her halinle.
Yeterki yüreğini kirletme.
Ben seni çok iyi sakladım yüreğimde.
İşte budur bana en büyük hazine.
Şimdi hiç bekleme.
Bu adam yüzyıllardır seni sevmekte.

Kader ağacının hangi dalının sağlam olduğunu bilemezdik.
Ve kökünden de kesemezdik.
Cesarette edemezdik.
Bu mutlu olma çabasını egale edecek bir formülümüz yoktu.
Allah bir gün yüzümüze güler inşallah demekten başka çaremiz de yoktu.
Bende şöyle diyorum:
Allah bir gün yüzümü senin yüzünle beraber güldürsün.
Ve senin yüzünle yüzüme gülsün.
Aynı anda aynı duayı edebilseydik.
Aynı yastığa değilde...
Sen kolumun üstüne koysaydın başını.
Bende başına dayansaydım alnımı.
Takvimlerin bir önemi olmasaydı.
Her gün ilk gün olsaydı.
Zamanın bir anlamı kalmasaydı.
Her dakika ilk dakika gibi olsaydı.
Ve her bakış ilk bakış gibi olsaydı.
Hafif heyecan ve onu saklama çabası.
Ve tarifsiz bir duygu kelimelere sığmayan.
Hep ilk o başlasın inadı.
Ve hiç bitmesin endişesi.
Bakışlarının solmayacağı bir saklama kabı olsaydı.
Hayallerimdekinden güzel misin ki.
Acaba hayallerimde ki gibi kalır mısın.
En zor sorularımın cevap anahtarını verir misin.
Sen yinede bildiğini yap.
Ama sakın boya vurma o sıvasız yüreğine.
Yüreğinin duvarlarını , yüreğimin tuğlaları örmekte.
Ve duygularım çok usta bu işte.

Şimdi düşündüm de...
Bir sigara izmaritinden farksızım şu an.
Yandım ve bittim.
Birde buruşturulup atıldım üstelik.
Anlık keyfine maşa oldum.
Artık ne kadar zehirlediysem o kadardı karım.
Birazda kokum sindi üzerine.
O da geçici bir süre.
Sonra çaça losyonlarla bastırıldı kokum.
Küllerimse havaya karıştı bir nefeste.
Yanmış bitmiş ve buruşturulmuş bir izmaritten farksızım şu an.
Ve kadro çöpçüler naaşımı kaldırmaya çalışmakta.
Bense hala tutunmaktayım bir çalı süpürgesine.