1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
746
Okunma
Siz ey insanlar! Her gün sabahın belli bir saatinde robotlaşmış bir vaziyette uyanıp ehemmiyetsiz işlerinizle uğraşırken ben rüyamdaki mutlu sersemi öldürmekle meşguldüm. Rüyamda dahi olsa istemiyorum mutluluk. Bana sadece anı yaşatan bir şeyi ancak öldürürüm. Siz, evet siz ey insanlar! Siz hiç kendinizi kalabalıklara girmekle tehdit ettiniz mi yahut mutlu olmakla? Nerden edeceksiniz ki siz ancak kendinize sahte mutluluklar peydahlayın. Bense kendime dönüşümlü vertigolar ısmarlayayım. Beni anladığınızı mı sanıyorsunuz? Hayır, hayır beni anlamıyorsunuz. Beni anlayabilmeniz için önce içinizdeki o lanetli mutluluğu sigara külüne dönüştürmeniz gerekiyor. Hem nerde görülmüş huzursuz bir varlığın çok huzurlu varlıklar tarafından anlaşıldığı?
Şiirin sahibi
Cevap Yaz