KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Bu Kadar Kolay
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Var gücüyle koşturuyor insan hayat yarışında sona kalmamak için. Sürekli bir telaşı var. Arkasına bakmadan, nereye varacağını bilmeden koşturuyor. Etrafında takılıp düşenler oluyor, aldırış etmiyor. Sadece bir amacı olduğunu düşünüyor: o da bu yolun sonuna varmak. Nasıl vardığının, yolda ne olduğunun ya da kiminle koştuğunun hiçbir önemi yok. İnsanlık ancak bu kadar dar kalıba sıkıştırılabilirdi. İnsan ancak bu kadar basit olunabilirdi…
İnsanlar artmaya başladı insanlık azaldı. İnsanların sabırları çektiği acılarla törpülenmiş. Artık herkes yoğurdu üfleyerek yiyor. Herkes temkinli davranıyor. İnsanlar sevmekten güvenmekten korkuyorlar. Gerçek duygunun o müthiş gücü onları korkutuyor. Bir insana güven duyduklarında nasıl bir sonuca vardığını kalplerine mıhladılar üstünde dostlarının resmiyle. Anılar acı hatıralara dönüştü; insan duyarsız varlıklara..
Bu duyarsızlaşmış basitleşmiş insanı tekrar bir araya getirdiler yeşil sahalarda. Gerçekten insan heyecanı tatmaya başlamıştı. Sevinebiliyordu, üzülebiliyordu ve en güzeli konuşabiliyordu. Hissettiklerini haykırabiliyordu. Gerçekten mutlu olmaya başlamıştı insan. Ta ki yeşil sahalara kan bulaşıncaya kadar. Ta ki başkasını susturana kadar. Ta ki dostun yüreğini yeşil sahalara atana kadar. Ta ki insanın gözü kararıncaya kadar.
Bu duyarsızlaşmış, basitleşmiş insanı bir araya getirdiler kara kutularda. Hikayeler anlattılar. Bazen hüzünlendi bazen gerçekten yaşamak istedi bazen de hislerine birkaç damla gözyaşı arkadaşlık etti. Güzel şeyler öğrendi; gelişmeye başladı. Bir anda her şeyden haberi oldu. Kendi kendine kaldığı zamanlarda birden dünyaya açılabiliyordu. Kısmen de olsa insan olabiliyordu . Ta ki kara kutular yalanla örtülünceye kadar. Ta ki saf duygular üç kuruş için sömürülünceye kadar. Ta ki insanlık parayla kirlenene kadar. Ta ki insanın gözü kararıncaya kadar..
Ne kadar da zor insanlığı insanda yaşatmak. Çorak ruhların her biri sevgiye açken ölüm orucundan ödün vermeyen gururlu ruhlar, sırtlarına yüklediler dertten azıklarını; başladılar koşturmaya hayat yarışında. Birbirinden habersiz.
Bu kadar kolay insanlığı insandan söküp atmak. Bu kadar uzaklaştırmak.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.
