BİR KAÇ SAATTE OLSA GÜZEL BİR ANIYDI

• 17 Mart 2015 Salı 12:51:07

İnsanın bazı istekleri veya gönlünden geçenleri çabuk duyuyor rabbim
Ve hemen tecelli ediveriyor.
Dubai den gelen oğluma henüz daha doymadan Alanya ya uğurladım.
Aradan birkaç saat geçti acaba nerelerdedir diye feysi açtım ki ne göreyim oğlum karşımda ve karlar içinde resim çektirmiş .
İnanamadım Antalya yollarında kar görmek şaşmadım desem yalan olur
İçimden şöyle geçti ah rabbim bu yılda yağdırmadın görmedik karı ne diyelim resimlerde görüyoruz
Karı çok seviyorum tabi ki biz uzaktan seviyoruz karla yaşamanın zorluğunu da bilenlerdenim çok yaşamasam da düşüne biliyor yaşayanlara her zaman dua ederim rabbim yardım et diye
Geçtiğimiz Pazar günü kalkıp kahvaltı yaptık öylesine amaçsız otururken kapı çalındı ortancı oğlum eşi kizi geldiler
Hadi toparlanın gidiyoruz
Hayırdır oğlum nereye
Kartopu oynamaya paşa yaylasına götüreyim sizi
Çocuklardaki sevinç bir başkaydı
Neşe dolu koyulduk yola
Yıllar önce gitmiştim o zaman yazdı pek bir şey anlamamıştım incir bahçesinde oturup piknik yapmıştık
Yayla serin olur demişlerdi oysa yinede sıcaktı
İşin ilgin tarafı ise inekler di etrafta dolaşıyor karpuz kabuğu bekliyorlardı insana öyle alışmışlardı ki kaçmak akıllarına gelmiyor du
Bakalım şimdi ne göreceğiz kıvrım kıvrım yolları aşıp çam ve zeytin ağaçlarının yeşillikleri içinde yol alıyoruz
Görünürde kar yok gibi
Oğlum var ben iki gündür takip ediyorum kar var diyordu
Da görünürde yoktu bir şey hava değişken di bir açık bir kar havasındaydı
Ah diyoruz biz buralarda iken yağı verse
Doruğa yaklaştıkça bazı yerlerde kar parçaları görünmeye başladı ah dedik hiç olmazsa gördük biraz
Ama bu kadarla kalmadı tabi ki
Çam ağaçlarının altı beyaza boyalıydı evet kar vardı hem de ne kar
Musayit bir yerde park ettik
Çocuklar hemen koşturdular karların içine daldılar
Bizlerden önce gelenler kardan adam yapıp bırakmışlar eşim beni de zorla götürdü karlara
Biraz rahatsızlığım için korktum biraz bir kolumdan kızım bir kolumdan eşim bir ağacın altına götürdüler onlarında korkusu kayıp düşmemdi
Her ne kadar kar topu oynamasam da kar alıp onlara atmasam da onları izlemek zevkti

Bol bol resim çektiler ben artık yorulmuştum
Oğluma dedim annem beni arabaya götür baban zor götürür
Oğlumun koluna sarıldım ağır ağır karların içinden yürüyüp gittik karaya doğru hemen buz tutuyordu basılan yerler ve kaymaya hazırdı
Oğlumun o kadar itinalı tutmasına rağmen arabaya yaklaşınca biraz yokuştu kar yoktu ama çamlardan dökülen kuru yaprakları kızak gibi kayıyordu
Korktuğum başıma geldi düşmüştüm kayıp
Oğlum annem deyip sarıldı yok bir şey dedim kalkmak nasıl olacaktı bastık ça kayıyordu
Ah dedim insanın sıhhatı gibi var mı
Yürüse şu ayaklarım kimseye muhtaç olmasam neyse sağ olsun oğlum bir iki zorlamadan sonra çıktık çok yorul muştum arabanın ön koltuğuna attım kendimi bu soğuk havada su gibi ter boşanmıştı
Ama her şeye değerdi beyaz cennet koymuştum karın adını görmüştüm ya içinde yürümüş çocukların oyunlarını izlemiştim ya onların mutluluğu sarmıştı beni de
Artık geri dönme zamanıydı çocukları soydu anneleri karda yuvarlandıkça nasıl ıslanmışlardı ayakkabıları su içinde olmuştu giysileri de öyle
Ama artık dönüş vaktiydi
Oğlum biraz daha yukarılara çıkalım dedi orada kar daha çoktur
Giden arabaların açtığı yoldan gitmeye başladık ama bir yerde buzlanma olmuş araba kayma yaptı biraz uğraşsa da zorlandı kayıp ta uçuruma yuvarlanmak varken geri geri yürüyerek döndük bu kadar gördük ya
Çok büyük bir mutluluktu
Bu satırları yazarken kollarım ağrıyor düşmenin acısı dün bu gün çıktı olsundu güzel bir anıydı ve sizlerle paylaşıyorum gönül dostlarım
Ayşe Karan
Birkaç saatte olsa güzel bir anıydı