Tabula Rasa

• 14 Mart 2015 Cumartesi 22:56:18

Ölürmüşüz sevişmekten. Bir de nefesimiz bir anda kesilecek gibi hissetmekten.

Her bir hücremiz titrermiş de biz bir türlü yavaşlatamazmışız kalp atışlarımızı.

Kuş gibiymişiz de , ruhun hafifliğini hafife almamayı öğrenmişiz.

Kelebek etkisiyle de kanat çırpmanın en naif halini her saniye duyumsamış , yolumuz şifa ile yolumuz aşk ile demişiz .

Koşup yorulmamış , durup dinlenememiş , susup sessiz olamamış , ağlayıp sonra , kavuştururken tam denize , yeniden göğe yükselmişiz.

Öyle çok olmayı ezelden bir vakitlerde öğrenmiş , böyle bakmayı böyle sevmeyi ,kimseden ödünç almamışız.

Yaralarımıza merhem diye sarılmaları biz türetmediğimiz gibi , kollarımız da olmasa oluyormuş hani.

Tabula rasa değilmiş ki levhamız , öyle boşluğa düşmeye , tek çiziksiz bir deftere doğmamışız .

"Temize çekmeye" diye bağıran ruhu duymazdan gelmek tercihimizmiş elbette .

Bilmek değilmiş görevimiz , hissetmekten daha kuvvetlisi yokmuş evrende.
Evren dediğin kendi kalbinin çeperlerini ne ile kapladığın kadarmış ve kalbim her zerremi yönetmeye yeminli bir gönül ehliymiş...