KIBLESİ ŞAŞMIŞ BİR ADAMA İSYANIM

• 1 Mart 2015 Pazar 12:13:54

Geçen gün deniz kenarında bulunan bir banka oturmuş hem denizi seyrediyor
hemde kıyıya vuran dalga seslerinde ruhumun ve beynimin sakinleştiği hissine
kapılarak manzaranın tadını çıkarıyordum.Saat öğleden sonrasını geçmek üzereydi
az ileride yaşı 50 civarında olan bir teyze kumun üzerine serdiği bir örtünün
üzerinde namazını kılıyordu benim için ilginç bir manzaraydı dinin gereklerini
yerine getiren biri değildim bu konuda kendimi nereye koyacağımıda bilemezdim.
Okumalarım ve araştırmalarım ve sonrasında gördüklerim bu konularda şüpheci
bir anlayışı benimsememi gerekli kılmıştı ama dini vecibelerini yerine getiren
ve samimi olduğuna inandığım insanlara saygı duyardım.Karşımda bulunan ve namazını
kılan bu teyze saf ve yüzü temiz bir insandı ve ibadetini yapmakla meşguldu belliki
inanca yönelik olan yoğun duyguları onu çevresinden kopartmış sadece meşgul olduğu
konuya sevketmişti.Namazını kılan bu teyzeyi seyrederken arkamdan yaklaşan 60 yaşlarında
olan bir amca içinde sitem barındıran bir ses tonuyla,

" Şuna bak namazı yanlış kılıyor kıble bu tarafta dedi "

Açıkça ifade etmem gerekirse ömrümde ne doğru dürüst camiye gitmiş ne de
namaz kılmıştım ama bu yaklaşım bana doğru gelmedi

" Amca belki içi temizdir samimi duygularla Allaha yöneliyordur yerini bulur dedim"

Asık bir suratla yüzüme baktı ve

" Ama kıble bu tarafta öğle olmaz ki dedi "

Ve yanımdan uzaklaştı o gittikten sonra bir namaz kılan teyzeye bir de yanımdan
uzaklaşana baktım biz nasıl bir toplum olmuştuk ? samimiyetle ibadetini yapmakla
meşgul olan bir insana sadece şekilci bir anlayışı benimsemiş ve onu bulamadığı
zamanda kızıp köpüren bu tiplerlemi ilerleyip gelişecektik ? sinirlenmiştim çünkü
ben hayatta hep samimi olmuş ve o şekilde yaşamaya çalışmıştım günahım yada sevabım
neyse o olmayı benimsemiştim ve o doğrultuda hayatımı yaşamayı ilke edinmiştim.
Ama yaşadığım toplum samimiyeti terk etmiş ve dibine kadar şekilci bir anlayışın
içinde kaybolup gitmişti nereye baksam böyleydi din şekilci olmuştu ilişkiler
şekilci olmuştu,insanlar şekilci olmuştu ve ben samimi olmakta diretiyordum
sanırım içinde bulunduğum yalnızlığımın temel nedeni çivisi çıkmış olan bu toplum
düzenine uyum sağlayamıyor olmamla alakalıydı...