Bizde diğerleri gibi olduk. Hayallerimizi bir çuvala koyup uçurumdan attık.
kendimize ihanet ettik.
Sıradan bir yaşamda gözlerimizi açtık gerçeklere ve gelecek kaygısından bir yaprak gibi solup gittik.
Yittik, Bittik onca sıradan insan gibi yaşadık ve gittik. farkımızı, kendimizi yansıtamadık sıradan biri gibi
uğurlandık ve gittik

Ardımızdan kimse; Enes olaylara farklı tepki verirdi, hayalleri vardı, ilginç bir insandı demeyecek.
Çünkü biz, azda olsa varolmayı, bir dala tutunmayı seçtik,

Karanlık bir ormanda önümüze çıkan iki yoldan az kullanılmış olanı seçmedik. kendi yolumuzu belirlemedik.
Hep birilerinin ardından, bilindik yoldan gittik.

Çünkü hislerimiz ve hayallerimiz olamadığı için büyük korkularımız vardı bizim. Bizden daha büyük korkularımız.
Hayatımızdaki çoğu şeyi biz seçmedik ,kendimize olan güvenimiz mi vardı bizim yada kendimize ait hayallerimiz.

Bizler birer korkaktık!
Evet sıradan,
Diğer insanlar gibi ,Birer korkak!

Kendi Hayallerimiz uğrunda bedel ödemekten kaçtık .Peki beden ödemedik mi?
Evet ödedik. Hiç hak etmediğimiz bedelleri ödedik belki de , ama bunun hayat şartlarına bağladık kendimizi kandırmak için,
Gerçekçiliğe toz kondurmamak için.

Hep bir bedel ödedik .Biz farklı düşünse de, hissetsek de hislerimize ve hayallerimize sahip çıkmamanın bedelini ödedik.


Güçlünün zayıfı ezmesine hep karşı çıktık ,Kötünün iyiyi yenmesine hatta aslanın ceylanı yemesine.
Ama bilinenden öteye geçemedik, söylenen sözlerin üstüne söz söyleyemedik.

Hani hislerimizi attığımız uçurum var ya, işte o uçurumun kenarına gelip cesaretle aşağıya bakmalıyız. bir umutla,
Belki biz hala oralardayız. O kadar da dibe düşmedik. kendimize ulaşmak için çabalamalıyız.

Ama vakit artık çok geç ise, yapacak bir şey kalmamış ise gerçekçilik ve mantık ile yaşamaya devam etmeliyiz.

Nasıl olsa gelişimiz sıradandı.
Gidişimizde öyle olur.

Hissettiklerini söyleyebilmeli, yaşayabilmeli insan; yoksa yaşamaktan kasıt ne ki?

Açıklama: Uzun zamandır iş yoğunluğundan dolayı yazı yazamıyordum. uzun zamandır siteye de uğrayamıyordum. şimdi yazılarıma bakıyorum da siyasi ağırlıklı yazmışım hep.

İnsanın özünü,sözünü anlamadan kaygılarına,kırgınlıklarına,hüzünlerine,sevinçlerine kulak vermeden boş satırlar karalamışım.

Bu akşam yatağıma uzanmış ve karşımda duran kitaplarıma baktım ve derinlere daldım ve kalbimden geçenleri kaleme aldım.

Hani derler ya;Düşünceler değişir ancak duygular değişmez. bende o misal hiçbir şeyi düzeltmeden , ekleme yapmadan sizinle paylaştım.


Saygılarımla
01.03.2015
00:00