Bir birlikte karşılıklı saygı,sevgi,anlayış ve güven olmazsa o birliktelik er ya da geç bitmeye mahkum oluyor...Mesela kendimden örnek vereyim..Sevdiğim insanda asla şekle takılmadım zira benim için şekil zamana yenik düşen zahiri bir kandırmacadan ibaret..
Benim için aslolan gönül gözüyle baktığımda sevdiğim insanda gördüğüm güzel haller...Tabi gönül gözüyle bakmam demek ,sevdiğimdeki ;yanlış,çirkin ve kötü görünen halleri yok saymam anlamanına da gelmez ..Ben sevdiğimi bu halleriyle kabul edip ondaki bu olumsuz halleri olumlu hallerle değiştirme gayretinde olmayı seçenlerdenim..
Tabi ki sevdiğim insan da bunu canı gönülden istemeli ki bu sevdiğimin bende gördüğü olumsuz haller için de geçerli...Birbirimizde gördüğümüz halleri çok rahat birbirimize söylemeli ve düzeltme çabası içine girmeliyiz..Zira bu hallerimiz dışardan bakan için de aynı nahoşluktadır..
Ben bu gayretin içinde çabalarken sevdiğim insanda inat ve ısrarla bu davranış ve sözleri yineleme gibi bir sduistimal durumu varsa iyilikle defalarca söyleme adetimi bir yana bırakıp kızgın halimi takınabilirim ki bu da en doğal hakkım...Kaldı ki sevdiğim insanın bu umursuz halleri bana saygısızlık ettiği anlamını taşır bana göre....Saygısızca tavrında inat edenin se bana olan sevgisine itibar etmem...
Sevdiğim insanın benim uyarılarıma umursuz kaldığı gibi bunları "baskı" olarak algılaması beni yürekten sevmediği anlamına gelir ...
Sevgi sadakati de beraberinde getirir..Sevdiğim insanın benim varlığımda ve yokluğumda bir ortamdaki insanlarla hele hele karşı cinsle lakayıt bir şekilde şakalaşması,benden habersiz imden görüşmesi,gece sabahlara kadar telde muhabbet etmesi ,camdan cama muhabbet etmesi ..bunların tümü bana yapılmış bir ihanettir ...
Tüm bunları yapan bir insana zaman içinde saygım,sevgim ve verdiğim değer kaybolur ve gözümdeki değeri sıfıra iner...İşte bu noktada sessizce çekilirim hayatından...
Allemi cihan gelse dönüşüm olmaz birdaha..