DURAK

• 23 Şubat 2015 Pazartesi 13:01:27

Hava sıfırın altında buz gibi...


Kadının biri offlaya pofflaya çıkmış durakta zıplıyor. Çok üşümüş olduğu her halinden belli oluyordu garibin.
Tam o sırada arabasının gazı bitmiş genç bir adam giydiği montun yakalarını havaya kaldırmış, soğuktan eziş büzüş bir halde kadının yanına yaklaşır.

-Bu ne soğuk be ablam, sende çok üşümüşe benziyorsun. Bu havada dışarıda işin ne senin?
-Yok oğlum, ben ısınmak için çıktım, benim ev daha soğuk.
-Yaa hiç öyle şey mi olur be ablam?
-Hee, donmak istiyorsan, iki dakika dur benim evde de gör bakalım olur muymuş, olmaz mıymış.
-Elektrik sobası ne varsa sende ısın. Bak ben reklamcıyım, bu da bizim reklamını yaptığımız sobalar. Çok iyi ısıtıyormuş bu sobalar, onların yalancısıyım tabi.
-A oğlum sanki elektriğim var da.
-Hay Allah, üzüldüm inan ki ablam. Sende bol vitamin al ablam, bak şunlar çok iyi geliyor fotoğrafta gördüklerin var ya hani, İtalya’dan getiyoruz biz bunları. Biraz pahalı ama, dur dur şunlar daha ucuz...
-Onları boş ver oğlum, sen bana bir şey mi soracaktın?

-Evet, 118 81 soracaktım, buradan mı geçiyor?
-Karşı duraktan oğlum, buradan 211 geçiyor, üstünde koca harflerle yazıyo amuda kalkıp oku. Acilene gider diye. Sen 118 81 mi bineceydin? Biraz hızlı giderler korkma bin. Biz alıştık artık kokmuyoz. 211 çok konforlu, yatırıyorlar seni oohh gel keyfim gel.

-Yok ablam. Ben bu semte ilk kez geldim de, öyle tarif ettiler. Sor dediler 118 81 nerden geçiyorsa, karşısına geç diye.

-A aa, deli mi onlar ayol. Sen nereye gidecen ki oğlum onu de bakıyım bana.
-Arabamın gazı bitti yolda kaldım, ona biraz gaz doldurup gelecem hani.

-Aaa, tamam tamam. Sen şimdi ne yap biliyon mu? Bak az sonra burdan 211 geçecek, sen baygın numarası yap. Ben de senin teyzen oluyım. Çığlık atayım "gitti yegenim gitti ay ay" diye bağırdım mı tamamdır. Hemen seni uzandırırlar Allahıma, olmazsa bende kaptan köşküne geçerim.

-Eee?
-Eee si sağlığın ilerde market var, marketin önüne geldik miydi sen aniden iyileşirsin. Ben camdan sana iki tık tık ederim anlarsın. "Nerdeyim ben" der inersin.
-Ya ablam olur mu hiç?
-Olur olurr, bunca Türk filmi nasıl çekiliyo sanıyon yahu. Biz de bi film çekmişiz ne olur sankim ya. Ayy bi de bakmışsın ki, iyi bi yönetmen bizi izlemiş.

Amanın... Ay bayılıcam şimdik.

Şu işe bak hemencecik bir teklif göndermiş. Ben soğuktan kurtulurum, sen de kapı kapı dolaşıp reklam satmaktan.

-Yapma be abla, sen onu bırak da indirirler mi bizi 211 den.
-İndirirler indirler, ben daha önce de yaptım böyle bi numara. Benim Hamza, yani kocam fazla kuru fasulye yemişti. Adamda da bi gaz bi gaz mübarek...

-Tamam tamam anladım abla, kokusu burnuma geldi bile. İyi de dönüşte ne olacak peki?

-Bak bu iyi bi soru, ben seni markette beklerim. Sen gazı azar azar al, sıkıştırılmış paketlere koy kıç cebine koy gel.

Bak şöyle, mendil gibi yap haa, gördün mü?

-Aman abla ne yapıyorsun patlar matlar yolda giderken, ne yaparım Allah muhafaza dümdüz olur benim yuvarlak. Sonra işin yoksa her gittiğin yere yastık taşı.

-He valla oğlum haklısın. Bi de yün de bulunmuyor eskisi gibi artık. Nerede kaynanamım bize düğünümde bilezik yerine verdiği yün yorgan, yastıklar ah ahh.

-Şimdi sen bunları bana baştan anlatsana abla.

-Vakit yok oğlum, 211 geliyor. Çabuk bayıl çabuk.



" Amanın gitti yegenimmm eyvahlar olsun gitti. yetişin."

Davi / öyküsatıcısı 23 .02. 2015