ELEŞTİRİ VE YARGILAMA

• 16 Şubat 2015 Pazartesi 14:18:36

Her dönemde olan ve hiçbir zaman yok edemeyeceğimiz ki; bana göre insanın doğası gereği en büyük hatası olan bir durumdan bahsetmek istiyorum; eleştiri ve yargılama.

Hepimiz bir durum, nesne ya da kişi hakkında belki de sonuçlarını üzerinde hiç düşünmeden çok basitçe eleştiri yapar olduk. En kötüsü de bu bize verilmiş bir hakmış gibi yargılar olduk. Tıpkı ambalajını beğenmediğimiz bir ürün hakkında nasıl ki “bu iyi değildir, kötüdür, basittir diyorsak insanları da ilk bakışta kılık kıyafetine ya da dış görünüşüne göre tanıma zahmetinde bulunmadan değerlendiren insanları görüyorum.

İnsan olarak tabii ki kusurlarımız, zaaflarımız var. Belki bazı insanların düşüncelerine göre zıt yaşıyoruz, onlarla aynı görüşü ya da inancı paylaşmıyor olabiliriz, aynı renkleri sevmiyor olabiliriz… Ama her şeyden önce bizler insanız her birimiz içimizde ayrı bir dünya taşıyoruz. En soğuk, en katı olduğunu düşündüğümüz bir insanın bile en ufak bir olumsuzluk karşısında iç dünyasında neler yaşadığını, ne kadar üzüldüğünü, yara aldığını bilemeyiz. İsteyerek ya da istemeyerek onu ne kadar üzeceğimizin bilincinde olmamız gerekir.

İnsanları iyi- kötü, güzel-çirkin, zengin-fakir, suçlu-masum, namuslu-namussuz, inançlı-inançsız gibi sıfatlarla adlandıranlara özellikle çok şaşırıyorum. Çünkü neye göre kime göre adlandırıyorlar. Hangimiz sütten çıkma ak kaşığız, hangimiz var ki hayatında hiç hata yapmamış olsun, kim dört dörtlük ki… Aslında bu sıfatları koymadan önce şöyle bir yarım saat sessiz bir odada tek başımıza kalıp düşünsek, geçmişimizin muhasebesini yapsak kendimizi nasıl adlandırırız acaba. Kendimizi bir nebze de olsa tanıma şansımız olur belki…

İnsanlar olarak yüceltilmeyi, takdir görmeyi, beğenilmeyi seviyoruz… Eğer bir başarımız yoksa insanların hatalarını, çaresizliklerini, zaaflarını, başarısızlıklarını ağza alıp kendimize telkinde bulunup “aklı yok mu, hata yapmasaydı, ben neden yapmadım” diyerek kendi egomuzu tatmin eder olduk. Ama şunu da unutmayalım ki akıl bile insanoğlunda devre dışı kalabiliyor.

Eleştirmek ve yargılamak kolaydır ama anlamak ve destek olmak ya da olduğu gibi kabul etmek bazen o kadar zor gelir ki insanlara, halbuki insana insan olduğu için, nefes alan bir canlı olduğu düşünülerek değer verilse hayattaki insanlığa dair birçok sorunun çözüleceğine inanıyorum.

Unutmayalım ki; önemli olan aynı pencereden dünyaya bakmak değil, farklı pencerelerden aynı dünyaya bakabilmektir.

Hüseyin Gökmen