Erkeklerden çok korkuyorum.onlarla eşit değerde iken,onlar güçlüler benden.
affetmeyeceğim onları.

okulumdan çıktım ve doğrudan eve gidecektim.Telefonum üç gündür bozuk.Arkadaşımdan ablama geç kalacağım diye mesaj attım.
dersler çok yoğundu.çok yorgundum.
Dersim’den gelmiştim mersin’e... Annem kargoda çalışıyor. beni okutmak için çabalıyordu.Psikoloji okuyordum.
Otobüse bindim.Karanlıktı.Arka koltuğa oturdum.Ne yazık kı en son durakta inecek bendim.BİR KADINDI!!!
korkuyordum ve çekiniyordum.kitaplarımı göğsüme bastırdım.Çünkü şoför benden gözlerini ayırmıyordu.
Çantamda bir biber gazı vardı.babam vermişti.bu günler için saklıyordum.

Ama yapamadım.

Arabada kimse kalmamıştı.Bir ben ve üç adamdı.
Beni ıssız bir yerde aşağı indirdiler.Bağırdım.Çığlıklarımı kimse duyamazdı.Elimi tam çantama uzatacak iken kolumdan tuttular. İki arkadaş ve bir de baba... Baba demeye bin şahit isterdi.Baba olan bunu yapmazdı.Kız babası olan bir insan bunu yapamazdı...

Ağzımı kapadılar.tırnaklarımla birinin yüzünü çizdim.Terlemiştim.
Kalbim hızla çarpıyordu.Babamı hatırladım o an. Ve daha çok hırpaladım,yüzünü çizdiğim adamı...
olmadı.yapamadım. bir kadın olarak ne kadar güçlü olduğumu gösteremedim.Yenik düştüm onlara.

Tecavüz ettiler.Yapacak hiçbir şeyim yoktu artık.
Babamı.annemi ve ablamı hatırladım gene... Çoktan merak etmişlerdir beni.

Küfrettiler bana. Hakaret ettiler. Kürtmüşüm ve kadınmışım.Tüm suçum bu imiş.Ateş yaktılar ve beni yaktılar ateşin içinde.

Bedenimin yandığını hissediyordum. Hareket edemiyordum. Uyuştum.
ve şuan dünyada değilim.Ölüyüm ben. bedenim toprağın altında.Uzaklardan bakıyorum hayallerime. Hayallerim vardı benim.Okumayı çok seviyordum.Artık okuyamayacağım. Hayallerim yok artık!!!

Affetmeyeceğim onları. Bana değil,hayallerime tecavüz ettiler onlar.Hislerimi yok ettiler. Canım yanıyor.

Annemi,babamı ve ablamı canı gönülden öpüyorum. Ve sesleniyorum dünyaya

’BENİ UNUTMA DÜNYA’

ÖZGECAN ASLAN