ÇOCUKLUĞUM 1
Selam arkadaşlar;selam,değerli edebiyat sevdalıları,
Yeni bir temayla başbayayız.Tamamen içimden geldiği için bu konuyu paylaşmak istedim.
Hem ben geçmişime dönüp dertlerimden uzaklaşayım,biraz oh be deme zevkini tadayım,
kendi benliğimde tekrar yoğrulayım,hem de siz farklı bir çocuk dünyasına dalın,çocuklaşın...
Tanımadığınız ve tanıyacağınız bir çocuk dünyası:)Çocuk olan herkes az çok anlar beni:)Siz de çocuk olmuştunuz değil mi:)
Haydi o zaman;
Çocukluğumla kederlenmeye,sevinmeye,bende benimle yolculuk etmeye ne dersiniz?
Evetse cavabınız,buyrun başlayalım...
Normal bir çocuk olduğumu asla idda etmedim;normal olmadığımı da söylemedim.
Çocukluğumda yaptıklarımı hatırladıkça;ne olduğuma bir türlü karar veremedim.
Kaçınız uykusuz gecelerde koyun saydınız?Ben koyun saymadım,kuzu da kovalamadım.
Koyuna gerek yoktu ki...benim;yeşil,farklı dünyalardan aynı dili konuştuğum
şirin mi şirin bir kuşum vardı.Benim küçük dünyam onun ötüşleriyle şenlendi.
Beni büyüttü,kendi de büyüdü ve bana hayatın gerçeğini çok acı bir şekilde gösterdi.
İnsan ölümlerinde boş bakarken etrafa;onun ölümünde etrafa bakma isteğim bile olmadı.
Bana ölümüyle bile çok şey kattı...
Kuş deyip geçmeyin,küçük dünyamın koca varlığıydı o.yeşildi,adı yeşimdi,tek beni duyunca öterdi,öperdi beni,her dediğimi dinler,beni çok neşelendirirdi.
Sanki benimle bütünleşmişti.Uçmadı,uçmazdı.hep yanımda yürürdü,herkesi şaşırtırdı.Bence o kesinlikle düşünebilendi ve bana melek olarak gönderilmişti.
Bir anımı anlatayım mı size?
Anlatma desenizde anlatacağım ya:)
Bir gün eve geldiğimde baktım annem çok dertli.Dedim:
Hayırdır anne,ne oldu sana böyle?Dedi:
Yeşim yok ortalıkta,sabahtan beri çıkmadı ortaya.
Tabi yüreğim başladı gümbür gümbür atmaya.
Hemen geçtim odaya,sadece ama sadece bir kere yeşim diye bağırdım ve
patır patır bana doğru gelen iki ayağın sesini duydum.Ve sesin yönüne döndüm,
bana doğru koştuğunu gördüm.Hemen eğilip yere,alıp elime deliler gibi sevmek istedim onu orada,o da aynısını düşünüp hemen gelmişti yanıma,yerdeki elime doğru gelip,hemen temas ettirdi tenimi tenine:)
Sırf bu yüzden saatlerce ağladığımı bilirim.Çocuk dünyama neler kattığını nasıl anlatayım ki size...
Ölümü tam bir kabustu.Soğuk bir odaya geçip,saatlerce ağlayıp,ardından mezar kazıp;fatiha okuduğumu bilirim:)
Dile kolay sekiz sene yaşadı benimle...
Belki de bundandır korkusuzca sevemeyişlerim.Çok sevdiklerimi kaybetme acısıdır yüreğimde taşıdığım.Üstelik de çocukluktan kalma bir yaradır bu dediğim...
belisss:)
YORUMLAR
Kuşa olan sevginiz ve kuşun size olan sevgisi, sizde canlılara daha doğrusu yaratılan varlıklara karşı derin bir merhamet hissinin yanında, zoraki ayrılığın vermiş olduğu bir ürkeklik ve bağlanamama, bağlandığından kopamama duygusunu yerleştirmiş ve o çocuk yüreğinizde derin bir yara olarak yerini almıştır. Sevgiden ayrılmamanızı ve üzüntülerinizden her zaman uzak olmanızı dilerim, güzel bir hatıra idi paylaşımınız. Saygılarımla.
çok güzel bir şey söylemişsin:'küçücük yaşında tüm güzel duyguları yaşamışsın',inan şükrediyorum o güzel duyguları yaşadığım için.güzel duygular bir kuş da dahi dimdik durabiliyor tabi almasını da bilmek gerekiyor,görmek gerek her duyguyu her nesnede,varlıkta.ama şunu da diyeyim ki o güzel duyguların bin katı ağırlığında kötü duygular da yaşadım ama onlar da benim napayım...aldım yaralarımı tenime sakladım...
sevgiler:)teşekkürler yorum için..umarım karşı koyabiliriz daha büyük yitimlere...
cok sanslisin kucucuk yasinda tum guzel duygulari tatmissin birini ve bisiyleri sevmek zordur , sevipte alismak onunla zamani paylasmak zordur ama en zor olanida ansizin onsuz kalmak ve yasamaya calismaktir... malesef hepimiz tadiyoruz bu duygulari bunlara hep basin dik karsi koyman dilegiyle...
ah ölüm öyle acımasızki
en sevdiklerini alır bir anda sormadan sana
kalırsın öylece ortada ellerinde
kalbi kırılmış hatıralar
ve gözlerin kanlı yaşların
onunla olan hayallerin ve onsuz karamaya başlayan dünyan
muamma değilmi bunların hepsi
güzeldi..çok güzel...etkili yorum :)
daha neler kaybedeceğiz değil mi...haklısın.kaybetmesek olmaz mı?galiba olmaz,olsa kaybetmezdik ki...dediğin gibi kuş da olsa sevgi yüklüyorsun ona,üstelik çocuk yüreğinle,üstelik senelerce...sevgi soyut bir şey ama ağırlığı çok somut...umarım dediğin gibi her yitim bir güç kaynağı olur bize,yoksa başka nasıl başa çıkılır bu acıyla...
sevgilerim yüreğine:)
teşekkürler...
ah ölüm öyle acımasızki
en sevdiklerini alır bir anda sormadan sana
kalırsın öylece ortada ellerinde
kalbi kırılmış hatıralar
ve gözlerin kanlı yaşların
onunla olan hayallerin ve onsuz karamaya başlayan dünyan
muamma değilmi bunların hepsi
tebrikler hayatım cok harika ve mükemel olmuş emin ol acısı bir gün geçer gibi olsada daha çok kanıyor bir kuş olsada bir insan olsada fark etmiyor eğer sevgi vermişsen yarım kalıyorsun onsuz bazen ağlıyorsun ama her kaybedişte biraz daha güçleniyorsun güçlü olmalısın canım daha kaybetmeye tam alışmadık hem daha neler kaybedeceğiz kim bilir kendine çok iyi bak
yazmayıda sakın unutma...:)
mekansız tarafından 6/22/2008 12:55:36 PM zamanında düzenlenmiştir.
teşekkürler abim.böyle yorumlarını görünce mutlu oluyorum,ansızın çıkıyorsun karşıma:)
yeşim çocuk dünyamın her şeyiydi evet abim.benim küçük dünyamdı o.ama hani ölüme engel yok ya;o da öldü işte.ama inan ki çok şey öğretti bana.hayatımızdan olan her şey varlığıyla biraz olsun zorluk katıyor bize,yokluğunda olduğu kadar olmasa da...
ve şuna inanıyorum ki çocuklara bu duyarlılık kazandırılrsa,hayvanlar sevdirilirse ileride insanlık adına vahşetler yaşanmaz...
bidahakine çocukluğa dair daha yüz güldürücü şeyler yazarım abim:)
sevgilerim yüreğine abicik:)