romatoid artrit

• 6 Şubat 2015 Cuma 23:29:06

ASLINDA HER ŞEY 6 SENE ÖNCE BAŞLAMIŞTI
HİÇ HASTA OLMAYACAK GİBİ YAŞAMIMI OLAĞANÜSTÜ MUTLU GEÇİRİYORDUM ...
ÖNCE AYAKLARIMIN ÜSTÜ ŞİŞMİŞ ARTIK AYAKKABI GİYMEKTE ZORLANIYORDUM..
SONRA AĞRILAR BÜTÜN YAŞAMA HEVESİMİ ALDI GÖTÜRDÜ BENDEN

ilk başlarda mutlu bir evliliğim vardı ...

ama daha sonra ilaçlara başlayınca adeta feleğimi şaşırdım..
bütün bunlara romatiid artrid neden olmuştu ,yani tıp doktorlarının bana reva gördüğü haftalık

kanser ilaçlarını aldığımda ,ilk başta kanser olduğumu düşündüm ...
daha sonra kortizon denen illet bani tedavi edecekti ama nasıl bir tedavi ..... kortizonun zararlarını araştırdıkça adeta korkar oldum
doktorun ,başka çare yok demesi
beni 2 yıl kortizon kullanmaya mahkum etmişti....
iki yıl içinde neler mi değişti ...
anlatsam inanamazsınız ,
depresyon nedir bilmeyen biri olarak ,adeta deli gibi davranır olmuştum ...

eşimi çok sevmeme rağmen
onun her sözü beni deli ediyordu ....hayatım kabusa dönmüştü....
saçma sapan şeylerden kavga ediyordum,
eşimi görecek gözüm olmuyordu...

oysa O benim için her şey yapıyordu ....
sonra ben neden böyle yapıyorum diye ağlıyordum....
yoksa artık delimi oluyordum.....

bu ilaçları alırken adeta ben ben değildim
başka biri benim yerimde oluyordu,
kuşku endişe hayattan zevk almama ve intihar eşiğinden defalarca dönüş

bu arada hastalığımın 3 evresinde
artık ilaçlardan olduğumu anlamaya başladım,ilacı almadığım zamanlar çok iyi biri oluyordum , ilacı aldığım anda akan çeşmenin ,damlasına bile sinir oluyordum ....
benim safra kesem yoktu daha öncelerden ameliyat olmuştum....
doktoruma bu şikayetlerimi anlattığımda bana senin beyninin altında böyle şeyler yatabilir sen bir pisikiyatriye görün deyip beni galaya almamıştı....

pisikiyatriye gittim ,yaşadıklarımı bir bir anlattım ,doktor benimle birlikte ağlamıştı,,,duyarlı bir bayandı ve bana yaşadıklarımı yazmamı söyledi ...ben zaten yazıyordum ki her şeyi
güldü ne güzel biz zaten bize gelen hastalarımızı
el sanatlarına yönlendiririz ,siz bunu aşmışsınız dedi....
bana ilaç yazamıcanı da öncelikle buna gerek olmadığını da belirtti...

aslında anladım ki o an ,
insanın kullandığı ilaçlar bu kadar zararlı olabilebilir mi diyerek kendimi sorgulamadan edemedim...

kontrole gittiğimde
doktoruma kortizon kullanmak istemiyorum dedim....
doktorum zaten -üniversitede asistanlarından biriydi ,
bir sene birini görüyordum ,diğer sene başka bir asistan doktor karşıma çıkıyordu
yani anlıcanız tıp da işin ilmini bilen profsörler ,100 tl vermeden muane etmiyordu,,,,

işim asistanlara kalmıştı....
ben haftalık hapımı atıyordum ama kortizonu atmıyordum ,,,
kortizonu keseli ruh durumumda düzelmeler oldu ...
ağrılarım olduğu zamanda acile gidip iğne yaptırıyordum...
böyle bir 5 sene idare ettim ...
hastalığımın 6 evresinde kontrole gittim...
bazen kontrole gittiğimde tıp çok kalabalık oluyordu ve ben ağrılardan nerede hasta az ise oraya bakınıyordum....

bir romotoid artrid ,birde fizik doktoruna ...
fizik doktorum beni hastaneye aldı
tedavi sürecinde fizik tedavi yapacaz dedi,,,
hastanede ağrılarım biraz geçmişti ...
sabah kalktım ,yanımda yatan hasta haydi fizik tedavisi için aşşağıya inelim dedi...

içimden bir ses başıma bir iş geleceğini bana gitme diyerek sesleniyordu ,
gitme gitme diyordu....
kadına sen git ,benim içimde bir sıkıntı var ,sanki bir şey olacak gibi dedim ,
kadın ne olsun bir şey olmaz dedi hadi gel gidelim dedi ,yok dedim ,
ben gelmicem sen git bugünde bensiz oluversin dedim,

kadın gitti,derken yarım saat sonra aşşağıdan telefon geldi,
beni bekledikleri çabuk aşşağı inmem gerektiğini söylediler...

çekine çekine gittim,aletleri dizlerimin üstüne koydular ve o an bir anda
bir çığlık attım, beni elektrik çarpmıştı, herkes etrafıma toplandı ..
kalbim duracak gibiydi ,ve saçlarım diken gibi batmıştı kafama,
ağlıyarak çıktım oradan..

daha sonra eşimi aradım ,çıkar beni bur dan dedim....
bir dahada fiziğe gitmeye cesaret edemedim,,,,
artık romatoid adrit doktorundan başka yere görünmüyordum...
doktorum 6 ayda kontrole her gittiğimde değişiyordu..
ilaçları düzenli atacaksın dediler
ve aldığım kortizonları mümkün olduğunca az kullanmaya çalışıyordum ....

*******eşimin yüz felci*******

eşim
yüz felci geçirdiğinde
ona da benim kullandığım kortizon hapını yazmıştı doktoru
ben bu ilaçların ruhen insanları depresyona soktuğunu biliyordum ,
ama eşim doktordan iyi mi bilecen sen dedi ve karışmadım..

beş kutu hap yazmıştı eşime doktoru
ve günde bir atışta beş tane sabah öğlen akşam 15 hap ediyordu...

eşimin yüz felci geçti ama eşim durduğu yerde ağlıyor içime sıkıntı giriyor diyordu...
ve şüphe ettiğim o beklediğim şey olmuştu
eşimi hemen pisikiyatriye götürdüm....
pisikiyatri doktoru çok ağır ilaçlar yazıyordu ,eşimi tanıyamıyordum...
aldığı ilaçları bir yandan da araştırıyordum....
genelde uyutucu ,ve hepsinde de intihar eğilimi yazıyordu....

ve en sonunda
bir gün eşim intihar etmeyi düşündüğünü söyledi....
dedim senin hiç bir şeyin yok seni o kortizon hapları yaptı
eşime baktıkça kendimi görüyordum....

ona elimden geldiğince destek oldum,
çünkü o zor zamanlarımda hep yanımda olmuştu ,iyi günde kötü günde bu günler için evlenirken yemin etmiştik ,o yemin bugünler için geçerliydi...

eşimle yaşadıklarımızı oturduk bir gözden geçirdik,,,
piskiyatri doktorları ilaçlara bağımlı hayat dan yarı kopuk bir yaşam vaad ediyorlardı,
oysa benim eşim böyle biri değildi, bütün gücümle onun yanında olduğumu bu günleri anlatacağımızı devamlı ona ima ediyordum....

yavaş yavaş düzelmeler başladı ,kortizonun insan bedeninden ayrılmasının oldukça zaman aldığını ,öğrenmiştim....
eşim artık yavaş yavaş iyileşiyordu...ilk gün ki gibi birbirimize vakit ayırıyor artık dünü değil yarını da değil günümüzü en güzel nasıl geçiririz ,ona bakıyorduk...

geçenlerde belim tutuldu ,
hastanede kontrolümde gelmişti....
gittim doktoruma her zaman ki gibi kan verdim ,
öğleden sonrada görüştüm yeni asistan doktorumla,ilaçlarını düzenli kullanıyormusun dedi,
ben sadece haftalık ilacımı kullandığımı söyledim,
bana kızdı
neden kortizon kullanmıyorsun düzenli dedi...
bense karaciğerimin ağrıdığını söyledim ve bıraktığımı söyledim...inanmadı test sonuçlarında karaciğer enzimlerimin yüksek çıktığını görünce tamam atma dedi,daha sonra MR - emara gönderdi ,emar da akciğerim de küçük bir ödem var dedi
ve tehlikeli değil dedi, sonra bir atma ilaçları dedi bir hafta sonra düzelmiş atabilirsin dedi,,
aslında kendimi o an bir kobay faresi gibi hissettim,
diş dolgusu için tekrar doktorumun onayı gerekçesiyle tekrar döndüm
dokturum bana at demişti ilacı , ne oldu neden geldin dedi
dedim durum bu o zaman atma dedi...

bir ay ilaç kullanmadım ama farklı şeyler deniyordum....
sonuçta onlarda beni kobay olarak kullanıyordu,,,iyi bir not almak pahasına....

ben bel ağrısından gitmiştim ya başka bir doktora daha gittim
iki iğne yazdı belimin ağrısı geçti...
kendi kendime dedim ,neden sanki kaç gündür gittiğim doktorum bana belimin ağrısına çare bulmadı,bir de başka hastalıklar çıkardı

son gittiğimde böbrek bezin de iki nodül var dedi ...ama beni aydınlatmak adına hiç bir şey söylemedi
sorduğum zaman uzaydan gelmişim gibi tuaf tuaf konuşmalar cevap vermeye teneezzül etmemeler,beni baya bir sinirlendirmişti....

bir hafta sonra ,
bundan 2 yıl önce gittiğim
üniversitede fizik doktoruma bari gideyim dedim,
sıtajerler meğerse her yeri kaplamış hepside birbirinden beter

aman efendim gittiğime bin pişman oldum

sıram geldi daldım birden doktorun odasına
şöyle bir baktı sen iki yıldır nerdesin dedi ters ters
sanki zorunlu işçisiyim..

şimdiye kadar romatoid artrid-e bakınmışsın ,şimdi niye buraya geldin..
sanki ona mecburmuşum gibi....önce seslenmedim ,ama ukala bir tavır vardı karşımda
ya orayı seç yada burayı dedi ters ters ...

kararın ne dedi ...
eğitimli bir doktorun eğitimsiz konuşmaları karşısında
şaşırdım adeta şok olmuştum......
dedim denize düşen yılana sarılırmış ,kusura bakmayın dedim....
hanfendi iyice bozuldu....
sana bir iğne yapcaz 3 ay kontrol altında olacaksın ,
ama önce verem den bir kaç şeyden sonra elden geçeceksin dedi ...
neymiş o dedim,

ismini yazayım internetden araştır
işine gelirse bize dönersin dedi....
peki akciğerde ödem yapıyormu ,
bir yeri yaparken başka yeri yıkıyor mu dedim ,

garenti veremem dedi,
baktım ey allahım koskoca tıp
bizi bunlaramı emanet ediyor dedim.
nerde kaldı hipokrat yemini.....

ayrıca beni ağrılarım olduğu halde sırf gıcıklık olsun diye
3 kat da başka doktor görecek seni dedi
ve eşimle ağrılarım olduğu halde beni oraya yönlendirdi ....

vardık kapıyı çaldık ,
bayan elimize 386 soruluk bir defter iliştirdi ,
neymiş efendim anket ,soruları biz zannediyoruz hastalığımla alakalı,
meğerse yanıltmalı şaşırtmalı felsefe ahret sorularıymış,

eşim bunlar bizimle alay mı ediyor dedi
hepsini yırttı çöpe attı .....
ve devlet hastanesinde başka bir doktora gittim ....
benim hastalığımın şu an teklikeli bir durumunun olmadığını nazik bir şekilde anlattı ,
o iki 3 hafta çektiklerim üzüntümden dudağım uçuklamıştı .....

anladım ki tıp dedikleri iyi bir hastane
ama çor çocuğu kalmış halimiz ahvalimiz

benim güvenimi asistanlar bir hayli yok etti ,gel gelelim bizler
hastayız ve hasta olduğumuz için gidiyoruz doktora

ama bazı doktorlar
anladım ki bizden de kötü durumda hastalar ,
değil ise bunun başka bir açıklaması olamaz .....saygılar

ceylan yılmaz