- 723 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
Köle Bandele (2.Bölüm)
Karanlık çökmüştü.Gökgürültüsü sessizliği bozuyordu.Şimşekler ise etrafı aydınlatıyordu.Sert esen fırtına gemiyi kuşatmıştı, dalgalar durmadan geminin gövdesini dövüyordu.Yağmur aralıksız olarak durmadan, dinlenmeden boşalırcasına yağıyordu.Gemi beşik gibi sallanıyordu.Bu esnada geminin en alt katında kölelerin olduğu yerde eskiden yamanmış tahtalar o şiddetle yerinden çıkmıştı. Delik tekrar açılmıştı,su hızla dolmaya başladı.Kısa sürede taban dolmuştu. Elleri ve ayakları zincirli olan köleler hiç bir şey yapamıyordu.Kısa bir sürede geminin altı suyla dolmuştu.Yaşlı olan köleler o esnada boğularak öldüler.Böyle giderse geminin batması kaçınılmazdı.Gemideki tayfalar koşarak içeri girdiler.Delik olan kısmı kapatmaya çalıştılar ama delik çok büyüktü.Kaptan durumun imkansız olduğunu anlamıştı.Gemi batacaktı.Bu kaçınılmazdı.Kaptanın gözleri birden bandeleye ilişti.Kendisinin de o yaşta bir çocuğu vardı.Bandele babasına sımsıkı sarılmıştı.Kaptan bandelenin yanına yaklaştı.Bandelenin babasının gözlerinin içine baktı ve bandelenin zincirlerini çözdü.Babası bandeleye ve kaptana bakıyordu.O an kaptana teşekkür eder gibi başını salladı ve oğlunu son kez öptü.Kaptan zayıf düşmüş bandelenin ellerinden çekerek tüm tayfa ile birlikte geminin üst kısmına çıktı.Kaptan kurtarma kayıklarının az olması ve diğer kölelerin saldırma ihtimaline karşı tüm kölelerin zincilerini çözmek istememişti.Gemi yavaş yavaş batmaya başlamıştı.Tüm tayfa ve bandele kurtarma kayıklarına bindiler ve olanca hızla uzaklaştılar.Bandele babasının, annesinin ve 250 kölenin olduğu geminin batışını sessizce ağlıyarak izliyordu.
Yavaş yavaş gün doğuyordu.Kayıkta 17 kişi vardı.Tayfalar ne yapacaklarını konuşuyorlardı.Kayıkta ne içecek nede yiyecek vardı.Önlerinde ise uçsuz bucaksız bir okyanus ve yakıcı bir güneş vardı.Bir hafta aç ve susuz okyanusta ilerlediler.Birden tayfalardan biri yerinden kalktı.Kaptana baktı.Kaptan yaşlı bir adamdı.Kendinden geçmişti.Bandeleye yöneldi elleriyle kaldırdı.
"Pis köle hızımızı yavaşlatıyorsun"
dedi.Zaten zayıf ve ölmek üzere olan bandeleyi okyanusa attı.Bandele yüzme bilmiyordu.Bilse de ellerini kaldıracak gücü de kalmamıştı.Yavaş yavaş okyanusun dibine doğru batmaya başladı.Bir yandanda batarken güneşin suya çarptığı ve oluşturduğu o muhteşem görüntüyü izliyordu.
2.bölümün sonu
Devam edecek....
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.