Aşk yakışmıyor sana.

Kirleniyor dudaklarında sevgi.

Söyleme seviyorum diye.

Özledim diye, seviyorum diye mektuplar yazma bir daha. Bakarsın yine inanacağım tutar. Tam alışmışken kaybetmelere, unutmalara başlamışken yavaş yavaş, dinmedeyken sızısı yalanlarının mektuplar yazma seviyorum diye. Allak bullak etme, ruhumun durulan sularına fırtınalar estirme. Kabuk bağlamışken acılar, ikide bir kaldırıp da kanatma yeniden.

Korkuyorum senden; hem öyle böyle değil, kaçacak sığınacak en kuytu köşeler, en izbe yerler arıyorum en derin ve karasından, görünüverdiğinde sahtekârlığının ucu senin sevgi diye adlandırdığın.

Sevda da desen adına.

Özlemek de koysan her bir geri dönüşünün adını!

Her defasında “Yeni sayfalar açtım, unutalım her şeyi, tut uzanan ellerimi, kadınım demek istiyorum sana artık, sevgilim, sevdam demek istiyorum. Her şeyimsin, senin her şeyin olmak istiyorum, kokuna hasretim o hiç duymadığım kokuna” da desen. Ben artık senden gelen hiçbir şeye inanmıyorum


Çünkü ben…

Ben sevgiyi ayak seslerinden tanırım…

Koluna mutlaka saygıyı da takmış geliyordur!!!