KAHRAMAN ANNELERE

• 2 Şubat 2015 Pazartesi 17:52:47

Rukiye, Nuran, Arzu ve diğer kahraman annelere...

Dawn sendromlu bir bebeğin anne ve babasına ithafıdır...
Canım anneciğim ve canım babacığım...
Biliyorum sizi çok beklettim...
Dünyaya geleceğimi öğrenir öğrenmez, sanki bu dünyadan birlikte uçup gittiniz .Dokuz ay boyunca hazırlıklar yapıp, türlü hayallere daldınız.Yatağımı , odamı, kıyafetlerimin her birini özenle seçerek mutlu oldunuz.İçinde beni hayal ederek patiklerimi ,çoraplarımı bile sevdiniz.
Beni sevğinizin bir meyvesi olarak, kucağınızda gururla taşıyacak ,sevdiklerinize gösterip nazar olmamam için dualar okutacaktınız belki ...
İnsanlar beni bazen babama, bazen anneme benzettikçe, övünecek sevinç duyacaktınız.Oysaki ben ne sana ne babama benzemeyeceğim.Bütün dawnlı çocuklar gibi olacak ve onlara benzeyeceğim.İnsanlar beni görünce sadece size acıyacak ,kimse beni gerçekten tatlı ve sevimli bulduğu için sevmeyecek.Onlar sizin bu derin acınıza katkıda bulunmak için yanağımı sıkıp geçiştirecek ,size sonsuz sabırlar dileyip nasihatlerde bulunacaklar.
Her sabah annem karnımı doyururken babam benden ayrılamayacak,sonrada koşturarak işe gidecekti.
En sıkınlıtı anlarda bile beni görünce stresiniz azalacak ,ben gülünce gülecek ağlayınca içiniz kan ağlayacaktı.
Daha ben dünyaya gelmeden bana aldığınız oyuncaklarım,odam ,giysilerim her şey beni ne kadar beklediğinizi ve ne kadar sevdiğinizi gösteriyor zaten.
Annemin ben doğmadan iyi bir geleceğim olsun diye biriktirdiği okul masrafları,babamın hayalleri ...
Biliyorum artık bunuda öğrendim ,anneler ve babalar yapamadıkları bütün güzel ve doğru şeyleri yapacak bir kahraman gibi görürler çocuklarını.
Ama üzgünüm...
Hemde çok üzgünüm...
Sizi üzdüm ,hayal kırıklığna uğrattım.Yo hayır, bu hafif kalır .Dünyanız başınıza yıkıldı desem tam yerinde olur galiba !...
Bana bakıp mutlu olamadınız.Sizi derin bir çukura atmış gibiyim.Bana bakınca içiniz açılıp neşe dolacaktınız oysaki!..
Beni sevecek, benimle oynayacak ,kokumu duyunca derin derin içinize çekip, cenneti hatırlayacaktınız.
Şimdi ise derin bir acı içerisindesiniz...
Anneciğim ve babacığım !..
Ben bu olanları dünyada yaşarken anlamayacağım.Bu daha çok sizin üzüntünüz olacak.Sizin için tek dileğim, bazı dawn lı kardeşlerimin anne ve babaları gibi, ağlayıp ağlayıp sonunda kendinize gelmeniz ve bu durumun gerçeginin farkına varmanızdr.
Ben bu dünyaya alemlerin rabbi tarafından bir melek olarak indirildim.Ben bundan dolayı çok mutluyum.Yaradan beni seçtiği için çok şanslıyım.Siz şuan çok üzgünsünüz olayın farkında değisiniz ve kendinizi çok yıpratıyorsunuz.Fakat ben sizin içinde çok mutluyum.Çünkü cennet yolu benim anne ve babama diğer insanlardan daha yakın.
Allah bir kulunun ayağı taşa takılıp düşünce günahlarını silecek kadar merhametliyse size neler vermez ki...
Düya kısa bir yolculuk aslında...
Kimse dünyada kalıcı değil,dünya bir han siz yolcu sadece geçeceksiniz .
Biliyorum kolay değil anneciğim ...biliyorum kolay değil babacığım ...
Benimle çok yorulacaksınız.Şimdiden sizi üzdüğüm ve yorduğum için özür dierim.İnanın ahirette de siz bana çok teşekkür edeceksiniz.
Ben sizi cennetin kapısında bekleyecek ve karşlayacağım.İşte onlar ,benim annem ve babam deyip koşacağım ve açın kapıları geliyorlar diyeceğim.
Cennetin kapları ardına kadar açılnca elinizi tutup ,ikinizin ortasında sonsuz mutluluk ve ölümsüzlüğe kavuşmuş olacağız.
Orada dünyada hiç bulamayacağımız mutlulukları beraber yaşayacağız.Ben en güzel halimle ,sen annecim en güzel halinle ve babam en yakışıklı haliyle olacak orada.
Sabır köşklerini bilir misin anneciğim...Yalnızca bizim içindir onlar...
Yalnızca babam ve senin için..
Ve sizin gibi evlat acısı çekenlere verilir yalnızca...