UMUDUMUZU YİTİRMEMEK

• 28 Ocak 2015 Çarşamba 10:06:41

UMUDUMUZU YİTİRMEMEK
Bir sabah uyandığımda farklı hiç bir şey olmuyor ki hayatımda. Dünden kalanlar ile uyanıyorum, hafızamın derinliklerinde bir yerde sakladığı koşullara yinemi diyorum haberlere, gazete başlıklarına, köşe yazarlarına, siyasilere,sabahlar günün diğer saatlerine göre daha bir acımasız geçmiş konusunda. Daha bir ağır elleri,daha bir sert tokatları sabahların..Gerçekleri sabahlardan dinlemek,daha bir yakıyor insanın canını,uyurken unuttuğumuz,iyileştiğimiz ne varsa yok ediyor hepsini uyanışımız....
Hayallerimizde olduğu gibi orada bırakmak zorunda kalıyoruz yaşayabilmek için.Nefes almaktan geçiyor yaşamanın yolu,yemek içmek barınmak sosyal yaşama ayak uydurmak:Yine yüreğim kabarıyor hayal ediyorum devletin sırtımıza bindirdiği bu ağır zamlar vergiler akaryakıttaki %68 lık birleştirilmiş adaletsiz vergi %30 indirilmiş, trafik sıkışmasın diye yapılmayan vergi indirimi yapılmış, işkence ortadan kaldırılmış, trafik sorunu çözülmüş bir ülke, insanların tamamı mutlu ve güler yüzlü,hayaller durmuyor işte elektrik faturalarındaki kayıp kaçak,yazım bedeli,trt payı diye adlandırılan haksız kazancı Kanun ile yasalar dahilinde çözülmüş, soydurulmayan bir ülke insanı, dürüst insanlara başkasının haksızlığını ödetmeyen yöneticiler,
İnsanız işte hayal etmeden de olmuyor ki havadan sudan bahanelerle, halde olan sebzeyi memleket dondu diye vatandaşına pahalı yedirmeyen sektör düzelmiş,market raflarında sürekli dolaşarak indirimli ürün arayan insan kalmamış,nedensiz sürekli zam yapan sermaye denen sektör insafa gelmiş artık zam yapmıyor,denetimleri yerinde ve zamanında yaparak vatandaşını soydurmayan idareciler,insanlarına %2 zam verip,%12 geri istemeyen yöneticileri hayal etmeden duramıyor insan,
Her gece sonsuzluk denen uykularda nefesler kesik. Ama ben bazen soluksuz kalmak istiyorum hayallerimin içinde öylece. Özgürlüğü doyasıya yaşamak,demokrasisi yerleşmiş,insan hakları tamamen oturmuş,yargısı bağımsızlığa kavuşmuş,fikir ve basın özgürlüğü kavramı anlam kazanmış ,emeklisi,esnafı ve çalışanı mutlu,işsizi kalmamış, kandırılmamış insanlar,bunları yapabilecek liderler ve siyasileri aramakla geçen ömürlerimiz, gözlerimi hayallerime açtığım her sabah Tanrıdan bunları diliyorum.Sahi hayallerim ne zaman bu denli imkansızlaştı.Yalnızca sonsuz denilen o uykuda bulacağıma inanacak kadar yitirmiş olabilir miyim umutlarımı?
Yaşam hakkımızın,ihtiyaçlarımızın gereksinimi zorunlu olan her nesneye çıkan yolları tuzaklarla,katmerli vergilerle donatmayan, ulaşmak istediğimiz her şeye her kademede ayrı, ayrı bindirilmiş kıtalar eklemeyenleri,öğrencisi mutlu,okumuşu umutlu işsizliğin bitirildiği yarınları aydın ülke gençlerini özlüyor insan,
Bir yerlerde bir şekilde ezilmişliğimiz aşikar. Umut ettiklerimize kavuşabilecek kadar kaybetmiş olabilir miyim umutlarımı?Bu kadarı fazla değil mi? Bu kadarı ağır değil mi bizlere?sırtınıza binen bu yüklerin hepsini bitireceğim halkım için varım çalmadan, çaldırmadan yöneteceğim bu ülkeyi diyebilen, halkını cesaretlendirecek güçlü bir lider çıkarmı? bir gün diye sormadan yapamıyor insan.
Sahi ben güçlü müyüm,siz güçlü müsünüz, sürekli zamları karşılayıp, tek başımıza yola çıkabilecek kadar?Hadi çıktık diyelim bir cesaret..O yolu tamamlayabilecek kadar büyük mü bizim adımlarımız?Zamanımız yeter mi bitiş çizgisine varmaya, mutlu olmaya,özgür bir dünyada insanca yaşamaya...Yoksa al birini vur ötekine deyip hayallere dalıp uyumaya ve rüya görmeye devammı.? adaletsizlik,sömürü,yolsuzluk ve yoksulluk ile yaşamaya devammı?Umudumuzu yitirmemek dileklerimle.