Çiçekleri Kökleri Toprakta sevdim

• 20 Ocak 2015 Salı 20:30:04

Sevmekti hayatın tek gerçeği sevginin rengi dili ırkı yoktu
İnsandı herkes sonuçta sevmek adına kurulmuştu bu dünya
İyi günde kötü günde birlikte bir vücut olmak
Yerçekimini birlikte hissetmek
Güneşin batışını doğuşun birlikte seyretmek
Kışın baharın güzelliklerini birlikte yaşamak
Ağaçların tomur tomur çiçek açma zamanı nede güzeldir ..
Yazın denizi martıları birlikte seyretmek
Güzel olan ne varsa insan için bizi yaradanı anmak birlikte çokça şükretmek
Gerçek sevgiyi hissetmek martılara ekmek atıp sahilde birlikte yürümek

Yaşlanınca birlikte yol almak bir birimize kanat olmak
Hasta olunca bir sıcak tas çorba ,soğuk bir tas su içmek için
ellerimizi parkinson esir edip titretirse bir gün ,
Yaşamı kolaylaştırmak adına beraber bu yolun ne kadar uzun ve ne kadar kısa olduğunu bilmeden yaşamın çetrefilli yolunu beraber aşmak adına
Beraberlikler güzeldir .
Bazen kurulur sevdanın tuzakları çölde açan çiçekler gibi bizlere ..
Vuruluruz çöl ve aşksız gönlümüz bir anda tutulur sevda çiçeğine
Çiçek arayan bir kelebek gibi gördüğümüz ilk çiçeğe konarız ..
Sevildiğimizi gerçekten anlamak inanmak adına nerde papatya görsek o naif yapraklarını sabırsızlıkla yolarız acaba seviyormu diye ? ..

Ben hiç kıyamadım o papatyalara bilmiyorum nenendir kimden aldım bilmem yüreğimdeki bu duygusallığı ..

Belki babamdan almışımdır karakterimi ,çok sevgi doluydu babam çevresine karşı
Çok ta yakışıklıydı beraber gezdiğimizde fark etmiştim arkamızdan maşaallah derlerdi kadınlar ,babama
Babam ise hep anneme aşıktı ..

Aslında annem güçlü asil bir osmanlı kadını sevgisini hiçbir zaman belli etmedi Biz çocuklarına bile mesela ben bizleri hiç öptüğünü görmedim gençliğinde zaten büyüklerin yanında kucağına bile almazmış ağlasa bile çocukları taki başka bir odaya çocuğu ona verseler öyle emzirirmiş saygıdan edeptenmiş ..
Oysa şimdilerde böylemi çevremi gözlemlediğim kadarıyla hamile olan bayanlar karnımda bebek var diye karnına tabela yazı asmadığı kaldı ..

Gerçi ben saygı da duyuyorum sonuçta karnında dokuz ay taşıdıkları sevimli bir bebek anneler içinde zor bir süreçtir bu tabiiki .

Günümüzde rutin kontrolleri yapılır doğacak bebeğin ve annenin .
Hamile bir annenin vücudundaki kalsium magnezyum vitamin değerleri ölçülüp rizikosuz sağlıklı çocuklar büyütürler anneler gelecek adına ..

Annem iki yıl emzirmiş bizleri o yüzden öyle çok sık hasta olmazmışız doğal koruyucu şifalı anne sütü ile ..

Annem anlatır ;
Diyor bizler utanırdık hamileliğimizden öyle karnımızı saracak elbiseler giyip ulu orta gezmezdik üzerimize mutlaka geniş bir yelek alırdık ..
Sevgi dedim papatya dedim konu ta nerelere geldi ben işte böyleyim bazen bir ortamda bir konu açılsa bir kaç konu birbirini aceleyle kovalayıp gidiyor ..

..
Papatyaların yapraklarını hiç yolmadım .
Sevdama kurban etmedim onları ,sevilip sevilmediğimi anlamak adına
Olsun ben de böyleydim işte ,
Ellerim hiç gitmedi onları koparmaya bütün olarak sevdim tüm çiçekleri Anneler gününde bile çiçek almayın dedim sevgili çocuklarıma .
Kurudukları zaman anlatılması zor bir garip hüzün çöküyor bir şeyler oluyor onları çöpe atınca eriyorum parça parça içimde ..

Dayanamıyorum onları öyle kurumuş görmeye doğanın gereği toprakta kururlarsa o kadar üzülmem toprak sarar onları neyse ben koparmayayımda yeterki vicdanım huzura ersin afaki yanlışlara sürüklenmeyeyim ağır bedeller
ödememek adına varsın sevildiğimi bilmiyeyim yalancı fallarla ...

Çiçekleri ,kökleri toprakta sevdim .
Annesine sarılan bir bebek gibi toprakta seyrettim hep toprakla sevdim ..

nurcihan erdogan