Atatürk Kültür Merkezi’nde 17 Şubat 2007 tarihinde Türk Müziğinin en büyük klasiklerinin bestekarı Avni Anıl’ı tanımıştık. Onun yönettiği koroda bestelerini seslendirmekle şereflenmiş ve onore olmuştuk.


Çocuk bayramında dünyaya gözlerini açtığından olsa gerek, yüzündeki o çocuksu tebessümü ve dostane sıcacık tavırlarıyla unutulmaz bir geceye damgasını vurmuştu koromuzu yönetirken. Bir kez daha sahnede devleştiğinin tanığı olmuştuk. Usta bestecimiz, rahatsızlığına rağmen, bizi kırmayıp davetimizi kabul etmiş ve eşi Mine Hanımla birlikte gelerek Samsun’da kaldığı üç günlük süreçte herkesin gönlünü kazanmasını bilmişti. Onunla birlikte koromuza eşlik eden bir başka ustaysa "Melihat Gülses"ti. O da solo okuduğu şarkılarla şenlendirmişti gecemizi.Ve büyük bir gurur duygusunu en muhteşem yoğunluğuyla yaşatmıştı bizlere.


Elinden düşürmediği tespihiyle anılarından söz etmeyi de ihmal etmemişti o sıcak tavırlarıyla. Yıllar önce emniyet mensubu olarak geldiği Samsun’da, nostalji olarak betimlediği o günlerini ve anıları yaşamak için Vidinli Otel’de kalmayı tercih etmişti.


1955 yılında polislik mesleğine son verdikten sonra üç yıl süreyle Akşam gazetesinin sanat sayfasını yönetmişti. O yıllarda "M. Nurettin Selçuk ve Sadettin Kaynak"la gerçekleştirdiği ropörtajlarıyla Türk Müziğinin ustalarıyla yakın ilişkiler içinde olmayı bilmiş ve müziğin gündemde kalması için çalışmıştı. Daha sonra ’Anıl Yayın Ajansı’nı kurmuştu. Bir yandan gazetedeki çalışmalarını da sürdürüyordu. Bu seferki durağı Dünya gazetesi sanat sayfası olmuştu. Besteleri art arda onun başarılarını perçinlemiş ve 1998 yılında Kültür Bakanlığı’nca kendisine "Devlet Sanatçılığı Unvan"ı verilmişti.


Türk Sanat Müziğine ismini altın harflerle yazdıran bu yürek, unutulmayacak eserleri ardında bırakarak 14 Haziran 2008 günü İzmir’de hayata veda etti"Ağla gitar ağla"diyerek ve gönüllerimizde Avni Anıl klâsiğini yaşatmaya devam ederek…



Aslı Aydın