SANA SESLENİYORUM

• 18 Haziran 2008 Çarşamba 19:28:55

SANA SESLENİYORUM!...

İfadesi yetmeyecek cümleler kurarak sessizliğin içine gömülüp bir mezara terk edilmiş gibi yaşayarak...

Kadehimde billur ırmaklardan su dolduruşunu izledim de,senin su içişini izleyemedim.Her toplumun adı, her milletin adı, her kabilenin, her canlının, her insanın ve her duygunun bir adı vardır.Ama nedir sana anlatamadığım içi bazen sevinç bazen cevapsız sorularla dolan boşluk.Bazen çiçekli bir bahçe bazen dipsiz uçurum gibi görünen dik kayalıklı karanlıkların adı.

Sana sesleniyorum...

Erciyes gibi beyaza bürünen saclarımı,rüzgarla savuran hissiyatsız pis bir yaz gecesimidir korktuğun.Yoksa ıslanmış caddelerde yalın ayak dolaşmak mı? Dallardan düşen damlalar duran yağmurun bıraktığı sessizliğe bir kurşun gibi düşerken sokak kedileri gizlendiği sığınaklardan birbir çıkyor, ıslanmaktan korkan bakışlarıyla.Güneş ufka yaklaşırken,bekledinmi sabahı yada dolunay batarken bekledin mi geceyi? Özlemlerini sundun mu kartanelerine.Kartanesi gibi ustalıkla işleyip taşıdığın özlemlerini.Susayan yüreklere bir damla merhamet olsun diye bağışladın mı acılarınla biriktirdiğin gözyaşlarını.Mevsimlerin tınısını işittin mi cemre düşerken toprağa?

Geceye adım atarken sana bir adım daha yaklaşıyorum.suzinak bir besmele ile başlayan gece türlü hayallere alıp götürüyor beni.Susuz bir deniz, yağmur yağan bir çöl görüyorum düşümde.Meyvesiz ağaçlar, evsiz insanlar, rüyasız uykular, yıldızlı sabahlar, güneşli akşamlar ve suya düşmüş bir karanfil görüyorum..

Eyy! siyah saçlarının kokusunu rüzgarlara gönderen SANA SESLENİYORUM.

Satırlara düşen çizgiler anlamını yitirdiği an sonsuza uzanan düşlerimi anlayacaksın.

Bakışlarımı yüreğinde hissettiğin an, sen.Ben olacaksın.Birsen vardı bir zamanlar bir de ben.

İkimiz biz olmadan önce,sen ve ben idik.Bu kabulleniş bu boyun eğiş bu ızdırap bizim miydi hep? Sen ve ben,biz oluncamı yağmur rahmet değil,çıldıran sevgilinin gözyaşları oldu. Sen ve ben biz olunca mı adı dağ olan coğrafya, vuslatın engeli oldu. Sen ve ben biz olunca mı yollar hasrete uzanan ayrılık ifadeleri oldu. Sen ve ben biz olunca mı esaretin adı sevda oldu. Sen ve ben biz olunca mı kalbin ritmi bende ’SEN’ sende ’BEN’ oldu.

SEN VE BEN,BİZ OLMADAN ÖNCE SABRIN ADI NEYDİ?

GELECEK BİLİNMEZ SADECE SEZİLİR.

BU YAZI SEVGİLİ EŞİM NURİ ÜSTÜN TARAFINDAN BEN DENİZE İTHAF OLMUŞTUR....