(Adına yazılmış iki satır yazarı için,  seni ölümsüzleştirir unutma ama yazılan için aynı sonuç gözlenmese de bir anda taştı yüreğim, biliyorum sana değer kıvırcık… )

Hani bir ara  demiştim ya; “Akacak kanı damarda tutacak dost lazım” diye!!!Senin için söylenmiş bir söz say  olur mu? Ağlamanın güzel olduğunu gözyaşını silen dost hissettirebilir ancak ve sen onlardan birisin işte. Kimi elinde çiçekle, kimi eteklerinde taşla, kimi dost elinde maşayla, kimi de elinde mendille beklermiş türlü türlü umutları dostumun gözyaşına katayım da acısı hafiflesin diye. “Mutluyken ara ama değilken hep ara” diyen arıza bi dostluğun var senin. Kan bağın olmayan biri tarafından böyle ince düşünülmek nasılda iyi gelir her türlü yaraya bilemezsin. Ailem canım elbet o Allah’ın emri ama DOST’un sen hali de bi ONUR veriyor insana, koluna sevgi ve muhabbeti takmışken  hem de. İyi ki varsın demeler, kendine iyi bak diye tembihlemelerin boş beleş olmadığını idrak etmek, bu hayatta ki en tesirli ilaç gibi geliyor bana sevgiden sonra…  Bir hekim olarak en güzel yan etkilerimden birisin bil istedim.:)

Aynı anda aynı şeyleri düşünmek, göz göze gelip aynı şeye gülmek veya bir kelime ile koltukta ters dönecek kadar kaybetmek kendini mutluluktan ne güzeldir  seninle.  Sabaha karşı Bebek’te üç beş tur atmak, iliğimiz donarcasına ama ısınmak sohbetle.  İstanbul’un kış yalnızlığında bulabildiğimiz sıcacık bir çayı dostluk gibi yudum yudum içerken  kıymetini bilmek her anın. Şu saydığım basit görünümlü ama her köşe başında yaşayamayacağımız güzelliklerin karşılıklı kıymetini bilmek ve bu günlerin geçmişte değil, aklımızda her daim kalarak anımsadığımızda tebessüm edebilmemiz  seçilmişliğimizin bir göstergesi değil mi sence? Sen git oooonca insanın arasından en Onur’lusunu bul adın da SEÇİL olsun, yokluğunu göstermesin de, bak Mevla’mın hikmetine !!!

Hep kendi anlatan değil dinlemek için de çırpınan, gözlerine sadece seni anlamak için kurulmuş bir halle bakan,  korkularına siper olan, bir damla gözyaşına dahi tahammül edemeyen, seni kendinden daha eğlenceli ve sıradışı gören bir dostun gözünü seversin işte benim gibi. Seni sevdiğim gibi, lafta, burnum kafta değil, seçilmiş bir kardeş gibi seversin işte !!!

Sahnesi, perdesi ve seyircisi hep aynı ama başrol olduğu oyunlar vardır insanın hayatında. Seni de içine alan dualarıyla, dostun omuzlarına gönderdiği melek kolaylaştırır tüm meşakkatli işlerini. En dramatik,  ajite rolün sahibi de olsan hayatta kalabildiğin için dahi ağız dolusu gülersin sana deliymişsin gibi bakanlara. Lakin senin gülücüklerinin altında gizlediğin acılarını,  can yangılarını gören birini bulduğunda elini sımsıkı tutmamız gerektiğini zamanla hayat öğretir işte, illa bi acıyla illa bi yolunda gitmezlikle !!!

Ben bu sahnedeyken, repliğimde yanlış yapsam da, gün gelip seni türlü türlü dertlerimle sıksam da, her zaman gülmeme rağmen  sana sarıldığımda omzuna yaslanıp ağlasam da, elimi bir an bile bırakmadığın için…..

Acı acı konuşsam da, eleştirsem de seni pervasızca ve hatta dayanılmaz anlarımda canına okusam da tüm bunların bir hastalık gibi kalıcı olmadığını, her derdin ve etkisinin geçici olabileceğini söylemeden anladığın gibi bana da öğrettiğin için…

Aylar hatta yıllar sonra dahi puslu sisli havalara rağmen demir kanatlı bir kuşla uçup buralara her şeye rağmen geldiğin için başka bir coğrafyadan…

Gözden uzak olsam da özlediğin,  anlayıştan ve sevgiden yana daha zenginleştiğimiz için…

En çok beni ben olduğum için sevmenden yana minnettarım sana kıvırcık…

yazan; Seçil Nimet YOZGATLI
Varlığı ömrümüze armağan olan tüm can dostlara gelsin...