MATEMATİKSİZ BİR ADAMIN HAYAT YOLCULUĞU...

• 8 Ocak 2015 Perşembe 12:10:20

Öğrencilik dönemlerimin yegane kabusuydu matematik dersi,kaçmak için bin dereden
su getirir yaşadığım yoğun stres midemde katlanılması zor acılar yaratırdı,ne uyuz
bir dersti x,y,ve z denilen geri zekalı üçlünün kendi aralarındaki anlamsız ilişkisini
bir türlü anlayamıyordum işin enteresan tarafı anlamaya çalışsamda anlamıyordum ortaya
koyduğum anlamaya yönelik mücadele bir türlü sonuç vermiyordu,çoğu zaman acaba ben geri
zekalımıyım diye düşündüğümde olmuyor değildi,zaten içe dönük bir kişilik yapım vardı
mümkün mertebe cam kenarına en arka taraftaki sıralara oturur hocanın beni görmesine
engel olacak bir poziyonu almaya çalışırdım ama her ne hikmetse hoca sanki bana inat
edercesine her daim beni tahtaya kaldırır anlamadığım bir takım abuk sabuk şekilleri
çözmemi beklerdi öküzün trene baktığı gibi sadece bakardım ve sonunda hoca koca bir
sıfırı benim not haneme gururla yazardı,iş artık öyle bir noktaya gelmişti ki doktor
raporlarına başvurarak metamatik dersine girmeme yolunu seçmeye başlamıştım,sanırım
otariteyle olan sorunum öğrencilik dönemlerinde matematik dersi ile sıkıntım yüzünden
başlamıştı hoca beni ciddi manada hasta ediyordu yapamayacağım diyordum o kalk diyordu
kalktığım zamanda bir sürü insan yanında beni tiye alıyordu ve yerin dibine girmeme
zemin hazırlıyordu,o dönemde yaşadıklarım sonraki yaşayacaklarımında altyapısını hazırlamıştı
karşımda emir veren bir kişi gördüğümde isyan damarım ortya çıkıyor kaçacak yer bulma isteğim
bana hız vererek yeni ve en ulaşılmaz yerlere girme imkanı yaratıyordu,sürekli yaralanmış ve
gururum bertaraf edilmişti,toplumla olan münasebetlerimde o dönemlerde zedelenmiş ve her daim
sürüden ayrı kalmanın ruhumda yarattığı hafifliğin mutluluğunu yaşamıştım,matematik dersinde
ne kadar başarısızsam edebiyatta bir o kadar başarılı olmuştum kuytu köşelerde bana eşlik eden
yegane dostalarım kitaplar olmuştu,kimbilir belki farkında değilim ama matematik dersi sanırım
hayatta ilerleyeceğim rotanın istikametini ona duyduğum öfkeye rağmen çizerek beni bugünlere
taşımış ve içimde taşıdığım hazineyi keşfetmeme neden olmuştu.