suya yazdım...

• 4 Ocak 2015 Pazar 21:22:55

suya yazdım…

Gerçekleşmeyen hayallerim,beklediğim hayallerim.Adı üstünde hayal,ne kadarı gerçek olabilir ki;olma olasılığı düşük düşler.

Hayal kurmak,hayal dünyasında gezmek,ne kadar faydalı bilemiyorum.Ama umut,tükenmeyen umutlar.Umut dünyası.

Artık hatırlamak istemiyorum unutmalıyım.İçimde ne kadar sevgi varsa hepsini yok etmek üzeresin.İnandığım beklentilerim,yalnızlığım,güvendiğim dağlar,güzellikler her şey birer hüsran.

Biliyor musun? Hüzünleri severdim ben.Her ne kadar beni üzmüş olsalar bile.Ama sen tam bir hüsran yaşatıyorsun bana,hayallerimi yıkıyorsun.

Neredeyse canımı bile almaktasın,zaman zaman ölmeyi bile istiyorum.O kadar sıkılıyorum ki;her şey boş.Ellerimi uzatıyorum boşluğa.İçiyorum zehir gibi suları.Mutlu olacak bir şey bırakmadın.
Koyamadın beni hiçbir yere.Yüreğimi silip süpürdün,kırdın,can kırıkları gibi yerlerdeyim.

Her gün yeni bir güneşin altın sarısı ışıltısıyla gün yüzüme doğmasını özledim.Hayal ettim.Ben sevmek istedim,değer vermek istedim,gözlerinin içinde kaybolmayı düşledim hep.

Gözlerime bakmaktan korkan sen.Gel demeyi hiç beceremedin.Hiç sevmedin belki de.
Sevmeyi bitirdin,aşkı öldürdün.Belki de hiç sevmemeliydim seni.

Hayatın görmediğimiz rengini aradım hep.Hayat bir sınav.Bir balıkçının dediği gibi rastgele.Hayat bir film.Özlenen bir rüyanın parçaları.Ağlamak, üzülmek faydasız.Hayat belki de; upuzun bir rüya değil.Sıcak bir yuva.Uzanan upuzun bir yol,inişleri çıkışları olan.Halkalardan ibaret renkli bir dünya.Her bir halkada,her bir renkte,gökkuşağı zenginliğinde beklentiler.Kitaplarda okuduğumuz güzellikler.İçimizde kumbara gibi biriken özlemler hayaller.

Sıkıntılı dünyada elimizde bir kalem,bir pencere açmaya çalışıyoruz.Açılan pencereden bakmayı bilmiyoruz.Bazen buzlu bir cam,bazen anlamsız bakışlar,bazen kirli yüzler.

Gizliden gizliye içimizde kaynayan mutluluk hayalleri.Görünmeyen bir rüzgar ama hissedilen.İçimizde dans eden.Islak elbiselerle bizi derinlere götüren hayaller.

Bir umut olarak balıklara atılan simit parçaları.Bir anda birdenbire toplanan,sonrada kaçarcasına uzaklaşan batan çıkan balıklar gibi.Bir gelip, bir giden bir türlü gerçekleşmeyen hayaller.Gerçek hayat zor.Atılan adımlar bitiyor,hayaller eriyor.Ama bir yenisi başlıyor.Dur durak bilmiyor.Beni yalnız bırakan hayallerim.Bazen de asla gerçekleşmeyecek dediğim, kabusum olan hayallerim.Çaresizliğim,dipsiz bir kuyunun dibi.

Senin esirin olmayacağım hayallerim.

O yüzden suya yazıyorum.Sular alıp götürsün, azgın dalgalar arasında kayıp gitsin diye.Mürekkebim silinsin diye,okunmasınlar diye.Kaybolsun tüm hayallerim.

En iyi dostum kalemlerim,defterlerim.Onlar hayal kırıklığım hiç olmadılar.Hep paylaştılar,sustular,yazdılar.Söyleyemediklerimi duydular,şikayet etmediler.Senli hayallerimi yazdım suya.Koydum bir şişeye, yolladım,sen denizlerine.

Ama ben sevmekten hiç vazgeçmeyeceğim.İncimsem de sevgimi temiz bir su berraklığında yüreğimde her zaman taşıyacağım.

Bir sevgi ,

Durmadan yenilenen,
Yüreğimde yeşeren,
Sesini duyduğumda,
Sevincimden öleceğim,
Dediğim…

Sevgi bazen yüreğindeki bir kabarcıktır.Bazen de bir el uzanır. Dayanamazsın tutarsın.Tutup yürümek gelir içinden.Hayata, yaşama.

Mutlu olmak için bir çift söz seni seviyorum…