ve bazen kirbiti çakmamak için zor tutarım içimdeki deliyi...

Bi tatile çıkın,iyi gelir :)

Bir zamanlar bakarken içi gülen gözlerin ,artık boş

bakması nasıldır bilşirmisiniz.peki bunun neden olduğunu

bilememenin daha zor olduğunu.

Haritasını çizdiğiniz insanı ,bir sabah kalktığınızda

tanıyamamanın ne demek olduğunu,yada neden bu hale

geldiğine cevap bulamamanın.
......
Yazınızın yukarıdaki kısmını aldım yoruma yazayım dedim. Çünkü ben de sizin aynen sizin gibi, benzer bir belirsizlik durumunu yaşadım. Kötü bir histir çok çok iyi bilirim. Nasıl bir şey oldugunu ve insanı ne hale soktugunu... Bir gün öncesinden bile değil iki üç saat öncesinden dilinden sevgi sözcükleri damlayan biri iki üç saat sonra ortadan kayboluyor, konusmuyor.. sebepsizce.... işte o belirsizlik, o sebepsizlik hali insanı bir nevi yerin yedi kat dibine sokup. çıkarıyor.. yine sizin tabirle kendini deneme tahtası, yazboz tahtası gibi hissediyorsun bir yerden sonra... o anda da tek yer kalıyor sığınılacak o da Allah'a. Dua edin gerçekleri size gösterecek ve belirsizlikleri ortaya çıkaracaktır. Emin olun mahzun kırık bir gönlü asla geri çevirdiğine şahit olmadım..
Dualarımla kalın inşallah
Yazınız cok etkileyiciydi...

Merhaba Tulay hanim valla yazinizi okurken neler gecti gonlumden de susmayi tercih etti garip gonlum

Size sadece sunu diyim Herseyin hayirlisi uzulmeyin....

Tebrik Saygi ve sevgi ile