bu hayat benim...
Bu hayat benim…
Hayatım…
Evet !İçinde nefes aldığım yaşadığım hayatım.
Bu hayat benim mi? Ne kadarı benim? Bilmiyorum?Soruyorum, kendi kendime.Ömrümü verdiğim, Yüce Rabbim’in bana bahşettiği, bu canda bulduğum, benim canım olan hayatım.
Kaderim, alın yazım, yaşamım,sahip olduklarım.Ben seviyor muyum hayatımı bilmiyorum?Sevmek istiyorum ama üzgünüm. Neden ki; hayatımda ki ,kederlerden mi?Onlar mı bana yol veriyorlar.Yoksa ben kederlerimi,kederli olmayı,acılarımı mı seviyorum.İçim acılarla yıkanırken,kor gibi yanarken,susmak mı?Acıların en beteri,bir şeyler diyememek.
Ben çaresiz, ben sevgi gülü.
Hırpalanan hayatım, ruhum, öfkem,sinirim,stresim,üzüntüm.Bunları bırakıp nasıl gülmeliyim.Herkes bir o kadar iyi, masum görüntü sergilerken,bütün kötülüklerin sahibi ben miyim?Ben bir insan, ben bir canlı.İçimde fırtınalar koparken,kim biliyor benden başka,herkesin baktığı görüntü,nasıl olduğumdan kime ne.
Gözlerim dolacak kadar önemsemişim onları,ağlamışım,kime ne?Benim gecelerim var,sessizliğim var,yalnızlığım var.Çıkmaz bir sokakta gibiyim.Nereye dönsem yolumu bulamıyorum.Kayboluyorum kendi hayatımın içinde.Yaşamımda.Her şeyin bittiğini,yada çok üzgün olduğumda birdenbire rengarenk gördüğüm uzaklardaki sevgiyi.Ömrümü,üzülme diyen fısıltılı bir sesi.Ağladığın kadar gülmeyi hak edeceksin diyen büyülü sesi.Sevdiğin kadar sende sevileceksin diyen o güzel sesi.Güvenmeyi, hasreti bekliyorum.
Yaşamak bu işte!Hayat bu.Bazen bir bebek kadar masum ve güzel,bazen bir çiçek gibi,bazen bir kuş cıvıltısında.Acıları unuttuğun,sevmeyi sevebildiğin güzellikte diyen bir hayalin sesindeyim.
Bazen bir uçurumun kenarındayım,öyle hissediyorum.Elimde ne varsa kaybettim dediğim,çekip gitmek istediğim,bırakmayı düşlediğim,çocuklar gibi küstüğüm, içimden geçenler.Hayatım,hayat şartları bu diye vazgeçtiğim.Ne olacak benim bu halim dediğim dayanılmazlığım.
Ben hayattan,hayatın içinden çok uzaklardayım.Ben kendi içinde mavi hayal adasında, mavi bir evdeyim.Bir pencereden bakmaktayım.Hiç bilmediğim sadece görmeyi arzu ettiğim,hayal ettiğim yerleri görüyorum.Bir düş belki de.Hayatım geçiyor gözlerimin önünden,bir film şeridi gibi,yaşadıklarım,yaşayamadıklarım.
Kalbimi sevdiklerimin özlemi sardı.Düşünüp özlediğim, sarılmak istediğim, mektup gibi yazdığım, iç sızlanışlarımı okusunlar diye.Yada yazıp da okutamadıklarım, görünmeyen içimdeki o duygulu iç sezişlerim.Hayatım.Benim dediğim,ne olacak bu halim diye hayıflandığım,görüntüde kimsenin umurunda olmadığım, heveslerim,düşlerim.Onlar hızla tükeniyorlar mı?
Hayat bir savaş.Ben savaşı kaybediyor muyum?Yaşamak istiyorum.Bir kuş gibi özgür olmak istiyorum.Tebessüm eden gülen bir yüzüm olsun istiyorum.Umudum olsun istiyorum.Yalnız gecelerim bitsin istiyorum.Pencereme güneş doğsun istiyorum.
Hayattaki en değerli şeyim sevgi,düşünüyorum hayatı ,ölümü ,sonsuzluğu.İçinden çıkamıyorum.Zaman kaybedilmemesi gereken.Çalışmak başarılı olmak.Ne işe yarıyor ki,bilmiyorum.Hayat işte hepsini yapmalı,hepsini yaşamalı.Sonu belli olmayan bir yol.Ama öyle değil ki;sonumuz belli.Ağlayarak geldik dünyaya,yalnız geldik.Biz ağlamasak da, sevenlerin ağladığı ama yalnız gittiğimiz ölüm.Ne zaman, ne olacağını bilmediğimiz hayatımız.Kaldır başını gör ey hayatım.Bak gökyüzüne neler var.Işıldayan yıldızlar var,yarın doğacak bir güneş var,bir dünya var,bir hayat var.Acıda olsa yaşaması tatlı bir hayat var.Mutluluk var, mutsuzluk var.
Üzülme be hayatım, senin de yaşamak istediğin bir hayat elbette gelir,zaman unutma ki; tatlı bir ilaçtır.Her gecenin güzel bir sabahı vardır.Ben bir insanım, insan olduğuma inanıyorum.Bu hayat sabretmeyi gerektiriyor.Yarınlar, geçen bu dünleri unutturacak.Şimdi unutmak istiyorum her şeyi.Sadece güzellikler kalsın.
Ne garip şu hayat,hem üzülüyorum, hem de hayatın içinde kaybolmak istiyorum.Ne de vazgeçebiliyorum.İçimde seven bir yürek, inanan bir kalp var.Hayat sürprizlerle dolu.Öyle olmasaydı yaşanmaya değer miydi?
Hayat bu benim hayatım.Bitti dediğim anda yeniden can bulan hayatım.Umut oldukça her yeni gün bir başlangıçtır,bir hayattır.
Her şey, hayatın içindeki yaşamda gizli.
Elimde mavi bir boncuk, yüreğimde sevgi,uykuda bindiğim bir düş gemisi.
Uzaklara çok uzaklara,umutlara,sevince,mutluluğa…
YORUMLAR
Guzel bir yazi. Guzel bir hayat muhasebesi desek yanlis olmaz... Zamani da tam yerinde, yeni yildaki ilk yaziniz sanirim.
Ayni sorulari ben de kendime soruyorum su an... Zaten sordugum tanidik sorulardi ya...
Yazar
Iskender palanin sah ve sultan kitabinda dedigi gibi size diyebilirim ki " yuru babacigim yuru, ta ki sevgiye eresin"
Umudunuzu kaybetmeyin, hayallerinizi de...
Mevlana"nin dedigi gibi yapmissiniz zaten ya farkinda misiniz bilmiyorum hani demis ya " her neyi ariyorsan once kendinde ara"
Arayan belasini da Mevlasini da bulur demisler... sizde sevgiyi aramaktan vazgecmeyin,
unutmayin ki surekli olarak yapilan bir anda topyekun yapilandan daha hayirlidir...