Annem, halalarım gençliklerinde kara çarşaf giyerlerdi. Eskiden Ankara'da tek tük vardı kara çarşaf. Sonra
annem, halalarım çarşafı çıkarıp manto giydiler. Bazen de başlarına şal gibi örtülen atkı alırlardı.
Yani burada Çubuk'ta bile çarşaf kalmamış son olarak da Şevket hocaların gelinleri çarşafı attıktan sonra kimse kalmamıştı. Şimdi malesef hortladı. Tek gözle bile gezenler var. Ben dinimizde böyle olduğunu sanmıyorum. Kur'anda peygamberimize hitaben peygamber eşlerinin başkalarına benzememesi, örtünmesi söylenir. Neyse bu konuyu keseyim.

Öykü çok güzeldi. finali çok sevdim. Ben de selâmetle dedim:)

Tebrik ve saygılarımla.

Mutlu, sağlıklı yıllar dileklerimle,
yeni yılınızı kutluyorum..

Hayata,
geniş bir pencereden bakmak gerek.
Ön yargıdan ve saplantılardan da uzak olmalı insan.
Eşim, başı kapalı bir insandır.
İki kızım var. Biri lise öğretmeni, diğeri üniversite son sınıfta.
Her ikisi de başı açık gezerler.
Bu kara çarşaf olayını sevemedim ben de bir türlü.
Kapalı gezeceksen, onu da usulünce yapmalısın.
Ama,
bu düşünceleri bazı insanlara anlatmak zor.
Sünnettir diye, yemeği elle yiyen insana, sen çarşafını çıkar nasıl diyeceksin?
Ama,
olaya bir de onların penceresinden bakmak gerek.
İnanışları öyle.
Ona da, saygı göstermek gerek.
Başkasına bir zararları dokunmadığı sürece,
herkes kendi inancına göre yaşasın, bildiğince giyinsin.
İnsanları,
bu nedenle çokça kötülememek gerek diye düşünüyorum.

Ne diyelim selametle keyfederek okudum değerli yazar,Ah Safinaz Abla.