KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1019 Okunma
- 2 Yorum
- 2 Beğeni
İyileştirici
Ama böyle istiyorum ben, böyle isteyeceğim ben
(Nietzsche, Böyle Konuştu Zerdüşt)
ikinci bölüm bk.dauer a.g.e s.88
biz ve onlar
Ordaydım, bir yağmur sonrasında ,gökyüzü açık denizler gibi berrakken, rüyanıza davetsiz gelmiş
yabancı bir gölgeyim.
Ruhunuzun gizemli karanlığında kendimi kaybedercesine sizinle gideceğim her yere
unuttuğunuz her sokakta
geciktiğiniz her şiirde
sizinle arayacağım geleceğin kara anahtarını
Geceleri köpekler aniden havlamaya başlar, o seslerde gizli korkuları hissetmişsinizdir.
Baskı ve isyan arasında gidip gelen insan ruhu olacak her şeyi sabaha bırakmıştır.
Uykularında hafızaları sıfır noktasındadır rüyalar diyarındadırlar, onlarında bir gizemle aniden sarsılır vücutları
aynı köpek havlamaları gibi...
Ayın altında arzular titrerken sizinle bekleyeceğim yerkürenin tükenişini
deforme olmuş dünyanın uzayıp giden şiddetini
kendime benzeyenin hücreleriyle kaderleyeceğim
Demirin küskün katılığıdır vücutlarımız. Cennet çiçeği derin uykudan kaldıracak bedenlerimizi,
kurutsun terimizi fırtına.
Yaşantı koleksiyonumuz bizi ’şu an’ ’şimdi’ yakınlaştırmıyor mu
dünyayı ’şimdi’ bırakalım ve geçmiş bizi takip etmesin ve bulunduğumuz coğrafyaya bulutlardan bakalım
yeterince korktuk bu hayattan. Zamanı geriye döndürememezliğimiz güçsüzlüğümüz ise
’şimdi’miz gücümüz.
sen ve ben
Uyum sağlayamadığımız bu iklimden, gözlerimize gelip yerleşmiş bu hüzünden, pencereye çarpan
yağmur sesiyle bile günlük hayatın saçmalığını özümseyen o iç çekmelerimizden, korkunç hükümdarlar devrini
21.yüzyılda yaşayan benliklerimizden, çıldırma noktasına gelen zihinlerimizden kurtulma zamanı geldi
Sonsuzluğu düşlemek sınırsızlığı arzulamak insanı Tanrısallaştırır.
Bırak yerküre gölgelerin izini sürsün, kan ve irinin birbirine karıştığı o girdaptan ’öteki ana’ geçelim
ötekileşmekse mucizevi bir ötekileşmeyi seninle yaşamak istiyorum. Tenlerin çağrısıyla inzivaya çekilmeliyiz.
zaman tanımını kelebek kanadına ,iki fani insanın Tanrısal bölünmesini parmaklarımızın ucuna bırakacağız
el değmemiş bir başlangıç yanyanalığımızın seçilmiş adıdır.
şimdi
şimdi beraberiz
bu dünya neden berbat sorusunu cevaplamak zorunda değiliz...
tüm geçmiş zamanlar ’şimdi’ydi
tüm gelecek anlar ’ şimdi’...
şimdi bitmeyendi
yaşa işte...
YORUMLAR
Yüzümün yarısı Nilüm'ü okudum az önce...
Kalemin Kıyısına bırakmış gibi kendisini. "Cennet Çiçekleri koksun" diye tembih etmiş. İyi anlaşıyorlar, biliyorum.
Zaten bir yazarla kalemin ten uyumu çok önemli. O zaman kalemin de, yazarın da yüzünde gülücükler oluşuyor. Okuduğum yazılarda ben en çok, o gülücükleri okşamayı seviyorum işte.
çöldeki kelebek
yüzümün yarısı
'gülmeyi unutma' dedi..
bazen bir balkonun altına gelirsiniz ve arya söylersiniz, veya sahnede durup gözlerinizi seyircilerin arasında bulunan kişiye çevirirsiniz ,sadece ona söylersiniz, kimse duymasa bile yine söylersiniz, sizi dinleyen bir iç sesiniz vardır.
sevgiler.
