SABAHLARI YAŞADIĞIM IZDIRABA DAİR...

• 22 Aralık 2014 Pazartesi 12:17:32

Sabah,saatin alarmının 7.00 de çalması benim için ızdırap dolu anlarında başlangıcıydı
Sevmediğim işime gitmek zorunda oluşum ve içimden gelmeyen sahte tavırlar sergileyecek olmam,
benim için ağır bir yük demekti,modern yaşamın gerekleri ile yıldızım bir türlü barışmamıştı
Çalışmak bana göre değildi,çabalamanın sonunda elde ettiğim kazanç,içki ve sigaraya ulaşmada
Gereken kolaylığı sağladığı için işe gidiyordum,yoksa çalışmanın canı cehennemeydi,kuşatılmışlık
Duygusu hayata karşı bir tecavüzdü,egosit olarak yaşamak ve içimde haykıran isyanı bastıran tüm
Çevresel ve toplumsal faktörlere savaş açmak benim hayat felsefemi yansıtıyordu,yaşadığım
İlişkilerdeki tekdüzeliğin dayanılmaz ağırlığını bedensel hazzın tatmininde buluyordum,görsel olana
Yönelimin ivme kazanıp,zihinsel derinliğin terkedildiği yavşamış toplum düzeninde kaçılabilecek tek
Sığınağın tabuların yerle bir edildiği özgürleşmiş beyinlerde olabileceğine inanıyordum,hafiften bir
yağmur yağmaya başlamıştı sabahın köründe bir de ıslanacak olmak iyice tepemi attırmıştı soğuk havaları
sevmiyordum zaten soğuk olan karakteristik yapım sıcak havalarda kendine geliyordu,çoğu insanda pazartesi
günü sendromu vardır haftanın ilk günü çoğu zaman bir çok kişiye ağır gelir bende ise bu sendrom biraz
uzuyordu çoğu zaman cuma gününe kadar sürdüğü olurdu ama pazar günlerini hep sevmişimdir tembellik yapmak
için fırsat kollayan bir adam olduğum için soba kenarında sıcaktan mayışan kediler gibi ordan oraya
yayılıp dururdum,kahvaltı yapmadan evden dışarı çıkmıştım saat henüz 7.15 civarıydı balık istifi otobüsler
yanımdan geçip duruyor ama her ne hikmetse bir allahın kulu yanımda durup beni alma zahmetine katlanmıyordu
sabahın köründe yine bayramlık ağzımı açmıştım güne nasıl başlarsan öyle devam edermiş bende genelde
isyan ederek başladığım için günboyu serzenişlerim devam ederdi,her ne olursa olsun kaypak bir tip olmayı
beceremiyordum karakteri kıl bir adam olmaya oldukça müsait olan patronum ise devamlı yağ çeken ve egosunu
şişiren elemanlarını öne çıkarıyordu bir tek ben somurtup duran adam rolündeydim istikrarı seven bir adam
olduğum için istifa etmeyi düşünmezdim kovulana kadar sabırla bekler sonunda mutlaka tekmeyi yerdim ama kişiliğimde
bir değişiklik yapma düşüncesi doğrusu hiç aklıma gelmezdi.Nihayet bir şoför beni farketmiş yada halime acımış
olacak ki yanımda durdu,araç her zamanki gibi tıka basa doluydu esneyen ve uyuyan insanlar korosunu andırıyordu
her sabah hayatımda devam eden bu sıkıcı ve beni deli eden süreç şimdilik devam ediyordu ama öyle zannediyorum ki
her an bir yerlerden patlak verecek gibi bir düşüncede doğrusu aklımdan geçmiyor değildi.