!.sean.!

@sean

74 Şiir 50 Yazı

1639 Okunma
4 Yorum
1 Beğeni

Düşsel karaltılar.

18 Aralık 2014 Perşembe 22:02:26

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

"Bir gülücük borcunuz var bana!Bir daha.Bir daha."

Ne yazacağımdan bi haber gelişi güzel savurmuştum cümleleri, her biryerde rastladığımız ,cazip fakat eğreti durmayan cümleleride katletmeden devam etmeliydim.

Nefes aldıkca çırpınıyor yüreğim ,saplantısal olmasada özgün düşüncelerim kanatlanıp uçmak istiyordu.

Yazdıklarımı bir ataç’la ayırmam ,çay molamı kesmedi.Keyif alarak başlamalıydım yazıma ,gözlüklerim yok takmak için çalışma masa’m da, dağınık sayfalar arasında bir o yana bir bu yana savruluyor
cümleler,benkaçtıkca onlar kovalıyordu.
Peşimde onca dayanılmaz sancılı cümle birliği vardı ki beni bile hayrete düşürdü.Aslında yazmak istediğim başkalarının istekleriydi kalemim zorlanıyordu.Yazarı kararsızca gülümsetiyor Yazamamanın verdiği bulanıklık haller.Yazar kaleminin ucunu oynattıkca gıdıklanır bir ifade beliriyodu alfabemde.

Tutarsızca ,olabileceklerden muaf tutuyorum kendimi.

"Ne gerek var şimdi"Bedenimle orantılı aklımın unuttuğu kamyon dolusu birikmiş özlem ve kırıntılı cam batıkları ne ye yorumlasam olmaz dı şimdi."Başlangıç ve bitiş" küre şeklinde ucu bir diğerine bağlanıyordu.

Zamanı durdurmak imkansız,imkansız olan zamanın içinde durmak,başlamak bitirmenin yarısı.
Ben bu bitişi hayra yormuyorum artık.

Eminim ki okuyucunun beklentisini karşılayamamak ilgi çekici derinlemesine sorgulanmayacak kadar sığ giriyordum badozlama.Umrumda da değil .
Bi kaygım yok beğenilmeye dair egom sıfırın altında.. Pardon azcık üstünde.
Beklenilenin aksine benimde beklemediğim saçmalıklar sürüsü takip ediyor.
Düşüncelerim sessiz ve hummalı devam ediyor. Baştan çıkartıcı kalemim derinliğin dibini çılgınca deşiyor.
Ruhumda bir gölge ve rahatsızlık hissi yok.Hiç ızdırap duymuyor,bilhakis kendimi rahatlamış gayet tatlı bir tebessümle yazarlıktan temasımı kesmiş buluyorum. Böylece düşüncem uzağa gidemediğinden hiç bir hevesim tatmin edilmemiş hiçbir arzum kalmamışcasına muhatabımla yüzleşiyordum.

Şuana kadar yazacaklarımdan haberdar değilim.Kimseyi anlamadığımı, beni anlamadıklarını falan filan da sanmıyorum.
Bi hayli kaygı trafiği yaşarken,fikrimin hücuma geçtiği falan yok. Tepemde ampul de yok bana göz kırpan
Biliyorum ki İkinci elden çıkacak her yazılan.

İçimdeki volkan patlamaya hazır!ama..
Damarlarımdaki kanın sıcaklığı,içimi ısıtsada,üşüyor olmamı farkettim,farkındalıkları ne kadar görmez olduğumu.

-Ben eskiden diye başlayan tüm tümlere gevurca sayıyorum-

Ben eskiden,
"Güzel gülüyordum.Güzel seviyordum.dum."Evet öyle idi.

Birzamanlar hep güzel gülerdik sanırım ben öyle masum gülerdim.içimizdeki canavar canavarlarla karşılaşana kadar.
Savaşmayı ögrendik.Sevişmeyi,hatta öldürmeyi ne güzel de öğreniyorduk.

"içtenlik öldü! öldürdüğümüz sevgiler gibi."

Konudan sapmamaya gayret içerisine girdiğimi sanmayın.Garipce linç girişimi eylemi benimki "girişsiz çıkmak istiyorum bu yazıdan"pılımı pırtımı toplayıp hatta bir cinayete kurban gitmek istiyorum.

Fikirlerin sıkıştığını,teferruata ait pek çok noktayı es geçerek kaybediyorum.
Ehemniyetsiz bir gayretle,başka bir elden çıkan başka biri tarafından söylenen,bu garip hal bitmek bilmiyor.
Gittikce karanlık artıyor dalgalara dayanmak güç oluyor.Yazarın talebi arttıkça boğuluyor.Gözümü uyku tutmuyordu.

Nihayetinde bi durum yok yani bir haber yok bir konu yok bundan sonra okunması gereken herhangi bir öykü etkili bir söz!

Buraya kadar devam ettiyseniz suçlusu ve sorumlusu hiç direnemediğim şeytanın parmağının olması.

Taa baştan demiştim.
Kararsız bir yazarın karalama defterinden

Saygılar ustam!

Beğen

Önceki Yazı Sonraki Yazı

Düşsel karaltılar. Yazısına Yorum Yap

"Düşsel karaltılar." başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.

YORUMLAR