Yoruldum...
Biliyorum,
Baskasinin anlayamadigini anlarsinda susarsin...
O kadar yaraliyim ki bu susmalara yazmakla, anlatamam
Geldigin gunde susmalisin bu yuzden
Bedelini odemek zorunda oldugum seyleri sevmiyorum
Degisiyorum degistiriyorum sana biriktirdiklerimi
Yolumu kaybediyorum, dar sokaklardan geciyorum
Her seferinde beylerce sokakta oluyorum
Sonrasi hep karanlik
simdi sen diyorsun ki onemi yok
sana inat yaptigim hic bir seyi sevmedim ben
Kizma cunku cok umutsuzum
Cok SIKILDIM yuzume yapisan bu maskeden.
Dagittigin kafami toparlayamiyorum
Gelme bu yuzden...
Ya da gel ama cok kalma
Kalmazsin kalamazsinda zaten
ustelik ozledigimin sen olmadigini soylemismiydim?
Yuregim cok yetim cok oksuz
Hakli sana kizmakla bu yuzden
Arada gelip dilinle actigin kapamaya calistigim tum yaralarim
Beklemiyorum...Senden hic birsey beklemiyorum..
Ama anlamiyor yuregim, senin gibi anlamiyor
Ustelik biliyorum ki gitmen gereken bir yalanda var.
Yoruldum...Cookk yoruldum...
H.E.B
YORUMLAR
Yazınızda kendimi buldum. Ben de yaralı bir yüreğim. Varlık sahasında yoklukla uğraşan bir yüreğim. Hülasa yorgunum yetmez mi?