KIYAMET Mİ KOPAR

• 3 Aralık 2014 Çarşamba 12:34:23

Hazan yağmurları başladı, iki veya üç günden beri aralıklarla devam ediyor. Hafta sonu olmasına rağmen saat altı buçuk du gözlerimi açtığımda, uykumu almışım, hadi dedim kendi, kendime kitabının bitmesine az kaldı, ha gayret bitirde yeni bir romana başla.

Salona geçip pencereye doğru ilerledim, güneşliği çektim. Hava yeni aydınlanıyor ve bereket yağıyordu Sakarya’ya, yağmurun sesini uzun süre huzur bularak dinledim. Kitabımı ve battaniyemi alıp pencere kenarındaki koltuğuma oturup kahramanlarımın gölgesi olmaya devam ediyorum.

Battaniyemin altında iyice ısındım, kız kardeşimin kızı Nihal’ın küçüklüğünde dediği gibi “ohhh… cıcacık ne cücel” dedim kıkırdayarak. Neyse kimi ah çektim, kimi kahkahalara boğuldum, Nazan Bekiroğlu yere düşünce bende doyasıya onunla ağladım, “Yusuf deli ben deli” işte böylece bir kitap daha bitti.Aklım fikrim dışarda yağan yağmurda,Islanmak istiyorum" Aşkın gözyaşlarıyla."

İnanılmaz bir istekle ekmek ve gazeteyi bahane edip, dışarıya çıktım. Yanıma korunmak için şemsiye dahi almadım. Bahçıvan pantolonumun cebine ellerimi sokup, ıslık çalarak bir melodi tutturup yürümeye başladım. Eski bir dost geldi aklıma onun kadar iyi ıslık çalamasamda, benimkide idare ederdi, kulakların çınlasın “Halim Hocam”. Alt katdaki komşumun oğlunun "Beratın" afacanlıkları ve doğallığı o kadar hoşuma gitmiştiki, tabi bu aramızda kalsın. Elimde olmadan onun gibi davranmak istedim kıskanarak, aklımda çocukça bin bir tilki dolaşıyordu, evimin yakınlarında bulunan markete girerken gülümsüyordum, biraz sonra yapacağım yaramazlığı düşünerek, alışverişimi yapıp çıktım. Gelirken gözüme kestirdiğim su birikintisine, tüm haylazlığımla atlayıverdim, sırılsıklam oldum. İnanılmaz bir duygu çok mutluyum. Öncesinde kimse görürmü acaba diye iki tarafı kolaçan etmeyide ihmal etmedim, sonra aman boş ver “kıyamet mi kopar “ sanki,değip yoluma devam ettim. Elimde poşetimi bir ileri, bir geri sallayarak yüzümde yaramaz bir çocuk edasıyla, sıcacık fırından çıkan ekmeğimin ucundan bir parça kopararak, evime doğru ilerledim.

Bundan sonra apartmanımızın afacanıyla iyi anlaşacağız sanırım.

23 Ağustos 2013

Ben hep yağmur yağarken dans ederim...
H.Çiğdem Deniz.