KURŞUN DÖKME
Nedir kurşun dökme? Önce şu söyleyişi düzeltelim: Kurşun dökme değil “Gurşun dokme...” Bizim Oğulcuk’ta öyle söylerler efendim. Alternatif tıbbın bir başka varyantı. Özellikle göz değmesine bire bir. Büyüye,cin çarpmasına karşı çok etkili. Elemtere fiş, kem gözlere şiş. Gözden,nazardan korunmanın en kestirme yolu kurşun dökme. Hani bir türküde geçer ya:
.
“Erkilet var pazar var da
Yarim sende nazar var
Erkilet’in içinde de
El değmedik güzel var”
.
Türkü Tokat yöresinin. Bir oyun havası. Bizim Kayseri’nin Erkilet’iyle bir ilgisi var mı, bilmiyorum. Benim bildiğim nazar varsa çaresi de var. Çaresi ne? Kurşun dökme. Kurşun dökme de bir ihtisas işi. Bizim Oğulcuk’ta Hayriye bacı bu işin erbabıydı. Hayriye bacı kim mi? Canım Kelibam (Kel İbrahim)’in karısı. Hani Zapdiye’nin babası Kelibam.
Müşeref anlatıyor. Abisi Veli hasta. Anaları Şirif (Şerife) bacı gözden şüpeleniyor:
“Bu oğlana goz iddiler. Gozü çıkasıcalar...” diyor da başka bir şey demiyor. Hayriye bacı yakın komşu. Bi çala gitti Hayriye bacıya:
“Hayriye bacı! Veli’m yorgan döşşek yatıyo. Bu oğlana goz iddiler. Ne olursa senden olur. Bi gel. El senden çare Allah’tan...”
Hayriye bacı elindeki işini bıraktı. Hemen tavayı tası aldı. Dökeceği kurşun külçesini...Düştü Şirif ananın yanına. Geldiler. Veli oğlan dalgın baygın. Hayriye bacı baktı hastaya:
“Aman Şirif! Bu oğlanın hali hal deal. Kesin nazar var bunda.” dedi. Hemen gaz ocağını yaktı Şirif ana. Tavayı vurdular gaz ocağına. Hayriye bacı kurşun parçasını tavanın içine bıraktı. Kurşun ısınıp eriyedursun. Bir örtü getirip Veli abinin üstüne örttüler. Kurşun tavada eridi. Hayriye bacı sağ eline tavayı, sol eline de içinde bir miktar su bulunan bir leğençeyi aldı. Getirdi hastanın üstünde erimiş kurşunu leğençeye döktü. Cass! diye bir ses çıktı tavadan. Bu ses bir müddet devam etti. Sonra giderek azalıp kesildi. Erimiş kurşun kirli bir kütleye dönüştü tavada. Şekilsiz, absürd bir nesne oldu.
Hayriye bacı baktı buna:
“Gız anam! Bu oğlanda goz var. Goz idenin gözü çıksın. Bi gurban gorünüyo.” dedi. Biraz ekmek istedi. Şirif bacı hemen sofra bezini açtı. Sulanmış ekmekten verdi Hayriye bacıya. Hayriye bacı yufkayı kurşun döktüğü suya doğradı. Sonra da sıkı sıkı tembih etti:
“Bu ekmaği dök itlerin oğüne. İtler yisin. İstemezin gozü kor ossun. Gendi de aynı bu gurşun gibi çatlayıp çot ossun. Ha...Gurbanı da ihmal itmeyin ha...”