Ellerimi uzatsam tutarmıydı nefesim seni.....

• 30 Kasım 2014 Pazar 03:08:45

Ellerimi uzatsam tutarmıydı nefesim seni.....

Mavi bir hüzün yağmuruydu bakışların o son vedanda gözlerime. Temmuz ayazı işlemişti ayrılığın üzerine. Yağdıkça yağacaktı hazan.Gün geceye söndüğünde anılar teker teker uyanacak hüzün kıyısında dalga dalga. Dönüşü olmayan bir yolun son perdesini oynuyordu gölgeler. Bu yokluğuna ilk gecem. Sesinin kokusu doluyor içime. Susuyorum kendime kör düğüm. Bakışlarının gölgesinde kalıyorum karanlık odamın yalnızlığında. Son yaprağına düşüyordu bahçemdeki çınar ağacı. Papatyalar lâl kalırkan fallarına yıldızlar dileklerinden uzak düşüyorlardı bilinmeyenlere. Yalnızlığın adında boğuluyordum harf harf. O masum düşlerimi çoktan bırakmıştım gözlerimden.Yalnızlığın tek perdelik oyununda sahneydim artık. Yarasına ağladı yalnızlık. Ah yüreğim. Kaç uçurumda bırakırsın yalnızlığını.
Kaç yalnızlıktan bırakırsın kendini o karanlık boşluğa. O karanlık özgürlüğe....