KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 588 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
iş yoğunluğundan...
Bundan yaklaşık 5 yıl önceydi.Şairlik dışında icra ettiğim diğer mesleğim şirket muhasebiciliğiydi.Bir gün çok yoğun geçen bir mesai saatinin bitimine doğru bir yeri aramam gerekti.Ahizeyi kulağıma doğru götürdüm ve numarayı çevirdim.Ama telefon düşmedi.Aşağı yukarı 3-5 dakika uğraştım ama hala telefonu düşüremiyordum.çıldırmak üzereydim.Hemen karşı masada duran arkadaşıma dönüp :
-ya arkadaş bu telefonları yinemi kesmişler dedim.
Arkadaşım telefonuna sarılıp numarayı çevirdi ve çevirir çevirmez numara düştü.
hayır dedi telefonlar kesilmemiş.
SONRADAN FARKINA VARDIM Kİ NUMARAYI ÇEVİRİRKEN TELEFONUN TUŞLARINI DEĞİL,HESAP MAKİNESİNİN TUŞLARINI KULLANIYORMUŞUM :D
YORUMLAR
Gecenin bu vaktinde hüzün treninde ben ve yalnızlığım aheste aheste yolculuk yapıyorduk.. Yalnızlığım mutlu halinden çünkü yalnız olan bendim, gözlerim ağlarken yalnızlığım teselli etmiyordu beni, gönül sayfanıza uğradım bu sade ve güzel yazıyı okudum, yanaklarımdan yaşlar süzülürken yüzümde kocaman bir tebessüm beliriverdi. Gülümsedim, tekrar okudum, yeniden gülümsedim işte o an yalnızlığım beni benimle bırakmıştı, gözyaşlarıma inat gülümsedim...
Siz beni gülümsettiniz, rabbimde her daim sizi gülümsetsin gönül dostum, allah razı olsun..
Sevgiyle..
