1. Mektup
Gözümde birikiyor yaşlar. Anılarımız ölüm kokuyor şimdi. Gidişinle beraber karaladığım yeni bir güne uyanıyorum. Hava sıcak. İçim soğuk. Tepkilerim sessiz ve renkler hiç olmadığı kadar mat duruyor gökyüzünde. Pastale boyanmış bir hayattık seninle biz. Hangimiz kafa tutmaya çalışırken kazanabilmişti o ödülü. Kazanmak şimdilerde kaybetmekti. Ve insan bir başkasını düşündükçe kendini unutandı.
Hatırladın mı o kasvetli geceyi. Üzerinden yırtıp atarcasına saklayamadığın ihaneti. İlk gözlerini almıştın gözlerimden. Ellerim sormuştun ellerine neden diye. Sonra ellerinide kaybettim başka bir elde. Sevemedim bu ısmarlanmış hayatı. Acılarım ve bir kaç neşem. Nefesimi çalıyordu zaman. Ve bir ikilemde kalmış gibi ölüme aldığım yeni bir nefese mi hoşgeldin diyordum.Yoksa hayatta tutanabilmek adına aldığım eskiyecek bir nefese mi seviniyordum kuru bir hoşçakal misali. Hatırladınmı o geceyi. Duygularımız çırılçıplak hayatı ıskalamıştık kendimizi unutup. Saçların kışı bekleyen sonbahar gibiydi. Sana baktıkça diğer yüzleri unutuyordum. Ve başkasına baktıkça her yüz seni hatırlatıyordu. Gidişin bile güzedi.
Sorma senden sonrasını. Kendimi değiştiremedikçe hayatı ve içine sıkıştırılmış insanları değiştirmeye çalıtşım güzellik adına.Güzellik neydi ? İçi boş kurduklarımız mı başkaları adına. Yoksa kendi renksizliğimiz mi olamadığımız şeylere nefret eder gibi.. Yeni bir renk yaratamadım başka bi renge karıştırdılar beni. Kendimi unuttum. Ve hergün seni aldattım şarabımla. Kadehlerde aradım yalnızlığımı. Bilirsin sende. Yalnız olmaktan daha kötüdür yalnızım diyememek birisine. İçinde kopan fırtınaları sevinçten gösterebilemekti taktığım çirkin bir maske. Ve üzerime yapıştı aynaları kırdım o gece. Sorma senden sonrasını biriken tek şey lanet olası bir kaç rakamdı. 24lük bir dilimdi payımızda kalan. Sorma gidişini. Sende hatırlamak istemezsin. Kalemim kızıyor yine bana. Kirlettiğim temiz bir sayfaya borcum arttı. Olamadık seninle biz. Hayatımıza batmıştı bir kaç cam kırığı. Bizde kırılmıştık o gün en olduğumuz yerden.
Gittin değil mi?
Geldiğini bile hatırlatmadan...
Beni unutma.
YORUMLAR
"Kendini unutmak bir başkasında,sonra yine kendine gelmek.."
Gidene dur diyemezsın büssürü nedenleri olabilir,cokda sorgulamamak lazım..
Geriye kalan güzellikler,kalmış ise güzel anılarda saklamalı ve bir gülümseme hatırlatmalı..
Herşey biter elbet öyle ve ya böyle zorladıkca içinden çıkamazsın ve bitirir gitgide insanlığınızı..
Kendinize özelsiniz! ve değerli,bunu yıkmamalı ve yormamalı bu can bizlere emanet iken..
Birileri gidince daha çok katılaşıyorum..sizde atlatacaksınız..
Mektup yerine ulaşmasa bile,iç dökümü ve insanların genel ortak yanlarının dertleşmesi gibi görüyorum
Sevgiyle kalın..