Yamalı sevdalar! varmıdır sevginin başka çeşidi acaba.varmıdır ilk aşk dışında yamasız olan.varmıdır gerçekten yamalamayı değilde baştan dikmeyi düşünen.peki böyle düşünmemizi sağlayan karşı tarafmıdır çoğu zaman.yada bizmi atarız genelde topu.peki ama niye.vicdan rahatlatmak sanırım binevi.’’o kendini....’dan daha çok sevdirebilirdi’’.peki ya sen;sen gerçekten onu daha çok sevmeyi yürekten istedinmi?yerine koymaya çalışmak yerine farklı yönlerini keşfedif onlarla yetinmeyi denedinmi?sonsuzluğu hiç onunla tatmayı hayal ettinmi? sebepsiz yere hiç beklentisiz ona bir kere ’’seni seviyorum’’ dedinmi.karşılık alamasan bile benim sevgim ikimizede yeter dedinmi ve onun sevgisine sahip olduğun için şükrettinmi.kendi kendine sen hep onu yamaladığın kişiyle tartıp ölçtünde hiç kendi sevginle bir teraziye koydunmu.ne o yoksa alacağın sonucu bildiğin için cesaret bile edemedinmi.ama üzülme kim olsa yerinde cesaret edemezdi bu kıyaslamaya.sonuçta aşka karşı yenilmekte var yolun öbür ucunda.bu yenilgi her baba yiğidin kaldırabileceği türden bi yenilgi değil.bu yenilgiki; kalbini sevgini paylaşamadığının hatta sevme beceriksizi olduğunun göstergesidir.unutma paylaşmadan sevginin anlamı olmaz.unutma aşk bencilliği kaldırmaz.unutma hayat gerçek sevgiden başkasını kollamaz...