Şehrin Saçına Aklar Düştü

• 23 Kasım 2014 Pazar 09:02:23

Bir sabah uyanırsın bakarsın bir gülümseme kaplamıştır şehri… Yeniden doğmuşçasına berrak ve masum bir tebessüm… Fırlarsın şehri selamlamaya hafif soğuğuyla kucaklar seni. Karnın açtır bir simit sıcak bir çay yeterlidir buz tutmuş saçağın altında. Yatağında uyuyan milyonlarca insana inat şehrin havasını çekersin içine derin derin, üşürsün de aynı zamanda…
Yorgunluk, beyin karmaşası mutluluk ve umutsuzluk silinir zihinlerden. İç dünyan yeniden canlanır yazmaya başlarsın. Kar tanelerinin oluşturduğu ahenkle dans etmek istersin kelimelerin arasında… Hiç kimsenin duyamayacağı bir haykırışla bağırmak istersin. Susarsın gülümseyerek. İç dünyanın kıyameti sonsuz aleme kapılarını aralamıştır beklide…
Ve bir vapur sesi bozar sessizliği şehrin beyaz caddelerinde… Amak-ı hayalin yansımalarını görürsün simanda. Delirmiş şaşkın bakışlarının arasında denizsiz şehre deniz ararsın. Şehrin başına aklar düşmüştür, sen ise ruhunun yaşlanmasına yorumlarsın.
23/11/14
Naz Farisi