HAYAT,

’ SEN NASIL BİR ŞAKA YAPIYORSUN BİLMİYORUM AMA ,
BEN GERÇEKTEN GÜLEMİYORUM ’


Hayat senle dostça konuşalım ,senin mutlulukla sorunun nedir
Şu ana kadar sana karşı hep anlayışlı oldum ,sabrettim

Ama artık yetti buraya kadar
Bu ilişkiye ya bir şekil verelim ,yada yollarımızı ayıralım
Ne kadar geçimsizsin baksana kimse senle kalmıyor
Öyle ki herkes sonunda senden vazgeçiyor ve
Ölüme gidiyor ,ama ölüm öylemi
Gidenin döndüğü yok
Demek ki senin gibi zor ve kaprisli değil iyi ağırlıyor
İyiye dair hayalimdeki her şey ,birer birer tecavüze uğruyor
Çok boş zamanlar tükettim ,dolu zamanlarım da beni tüketti
Yüksek surlarla çevriliydi sevda şehirlerim
İçinde ihtiyarlamış umutlarım vardı


Ve de
Hüzünlü bulutlarımın gözlerinden, hüzünle yağan yağmurlarım
Karla karışıktı ,bestelediğim hüzzam şarkılarım
İnsanlıktaki umutsuzluk seli
Çok başlı bir canavar gibi sarmıştı beni
Kimdim
Nereden geldim
Nereye gidiyorum
Uzakta çalan ikinci el Gramofon dan çıkan sesler gibi
Kulaklarımı içten içe tırmalıyordu ,uçsuz bucaksız sorularıyla
Ruhum can kırıklarıyla doluydu
Gerçeklere bastıkça kanıyordum
Kılavuzum ruhumdu hayata karşı
Ve benim burnumda kandan kurtulmuyordu

Ey ruhum
Bu ölü tohumlaşmaya rağmen
Fondiple hayatı dibine kadar
Koyma rüzgarlarını yel değirmenlerine
Öğüttürme kundakdaki çocuk düşlerini
Aç savaşlarını tüm donkişot silahlarınla
Varsın başkaları gülsün ,varsın alay etsinler
Sen süslen ve giyin düşlerini
Apansız çıkıver HAYALET aşkların önüne
Ve en güzel şarkılarını söyle
Hayat’a dair