ASTRONOT NİYAZİ BEY
Sabahın erken saatleriydi. Mart başları olmasına rağmen,kışın sert geçtiği ilçede hafif kar yağışı başlamıştı.İlçenin tek caddesi vardı. İnsanlar caddenin her iki kaldırımında toplanarak caddedeki adama bakıyorlardı.
Orta boylu,hafif kilolu,alnı açık,kısacık sakallarına ak düşmeye başlayan adam kırk yaşlarındaydı.Ellerini iki kalçasının üzerine yapıştırarak sert adımlarla yürüyüş yapıyordu.
Hafif gülümseyerek gözlerini ileriye dikmiş,gür bir sesle “Arkadaşlar ilçemizde ihtiyat askerliği başlamıştır.”diye bağırıyordu.Ayak seslerini herkes duyuyordu.Rap rap rap…
İzleyenler şaşkındı.Kalabalığın arasından sesler yükseliyordu.
-Yavu bu adam Niyazi bey değil mi?
Gülenler de oluyordu,üzülerek başını sağa sola sallayanlarda.
-yazık yazık, diyordu kimileri de.
Bazıları da gülmeyin arkadaşlar,insan ne oldum dememeli,ne olacağım demeli diye bir birlerine öğüt verir gibi konuşuyorlardı.Bir yandan da Niyazi beyi izliyorlardı.
Niyazi bey,kendi kendine komutlar vererek yürüyüşünü sürdürüyordu.
-Rahat,hazırol,uygun adım ileri marş…Sağa çark,sola çark..! Kıt’a dur…
Az sonra polis aracı siren çalarak olay yerine intikal etti.İlçe emniyet müdürü beş kişilik polis ekibinin başındaydı.Niyazi beyin yürüyüşünü bir süre izledikten sonra polislere dönerek:
-Müdahale etmeyin,bu siyasi bir protesto yürüyüşü değil.İzleyelim bakalım olay nasıl bitecek..
-Tamam amirim beklemedeyiz…
Bir süre sonra Niyazi bey,herkesin şaşkın bakışları arasında elektrik direğine doğru koşarak tırmanmaya başladı.
İlçe emniyet amiri,belediye zabıtalarından tarafa dönerek;
-Durum çok ciddi,başkana haber iletin elektriği kessinler,dedi.
-Lütfen Niyazi bey,ne olur in aşağıya.Ne istersen yerine getirmeye hazırız,dedi.
Niyazi bey gülerek elektrik direğine çıkmayı sürdürdü.Elektrik kesilmişti.Direğin tepesindeki tellerden tutunarak kollarını dinlendirdi.
Aşağıdaki kalabalığa dönerek seslendi:
-Arkadaşlar,şimdi uzay komuta merkeziyle irtibat kuruyorum,biraz sonra ay yolculuğuna başlayacağım…
Emniyet müdürü;
-Tamam Niyazi bey komuta merkezi mesajını aldı,hadi in aşağıya…
-Roket hareket etmek üzereyken araç terk edilmez ancak ay yüzeyine yumuşak iniş başladıktan sonra görev tamamlanacaktır,dedi Niyazi bey.
Emniyet müdürü sesini yükseltmeye başladı:
-İn diyorum sana..çabuk in aşağı.,bizi zor kullanmaya mecbur etme…!
Niyazi bey karşılık verdi:
-İnmiyorum,sıkıysa gel indir…
Komiser,ilçe emniyet müdürüne dönerek;
-Amirim,ilden takviye güç çağıralım mı?
-Hayır…ben hallederim…Bekçi Rıza babayı bana çağırın…
Telsizle, emektar bekçi Rıza babanın olay yerine intikal etmesini istediler.Çok geçmeden Rıza baba geldi.
-Vah vah vah Niyazi bey vah vah vah,yazık olmuş dedi sessizce.Sonra İki ellerini megafon gibi tutarak seslendi:
-Niyazi bey,oğlum in aşağıya.Bak düşeceksin,çocukların yetim kalacak.
Niyazi bey kahkahalarla gülerek:
-Nasa bana yüz bin lira para gönderdi. O paralarla çocuklarıma bir ev alacağım,elbise alacağım,okul masraflarını karşılayacağım.Bundan sonra rahat rahat geçineceğim.Yolculuk şimdi başlıyor….
Bekçi Rıza baba:
-Niyazi bey oğlum,beni iyi dinle…Komuta bende..Şu anda Ay’ın yörüngesinde on bin kilometre hızla dönüyorsun, biraz sonra seni Ay yüzeyine indireceğim…Her söylediğimi yerine getirirsen uçuşun başarıyla tamamlanacaktır…
-Anlaşıldı merkez,dedi Niyazi bey..
-Uzay aracı Örümceği aşağıya indirmeye başlıyorsun...
-Anlaşıldı kumanda merkezi…
-Örümcek sağ salim indi Niyazi bey,merdivenin basamaklarını kullanarak ay yüzeyine ayak basıyorsun…
Niyazi bey,demir direğin bağlantı demirlerini merdiven basamağı gibi kullanarak aşağıya inmek üzereyken,bekçi Rıza baba caddede izleyen halka seslenerek:
-Astronot Niyazi bey insanlık için en büyük adım olan tarihi adımını atıyor.Hep birlikte alkışlıyoruz.İnsanlık ve de uygarlık için hayırlı,uğurlu olsun…
Niyazi bey,alkışlar arasında yere iniyor.İki kollarını yana açıp,sağa sola yalpalayarak koşmaya başlıyor.
-Benim için küçük,insanlık için büyük bir adım… Böylece uzayın kapısını açmak bana nasip olmuştur arkadaşlar…
Halk coşkuyla alkışlıyor;
-Uzayın Fatihi Niyazi bey sesleri caddeyi inletiyordu.
Bekçi Rıza baba Niyazi Beyi yanına çağırır:
-Gel Niyazi bey oğlum,vali bey adına sana ödülünü verelim…
Niyazi bey,bekçi Rıza babanın yanına gelir gelmez,kalabalığın arasından sıyrılan polisler Niyazi beyi kıs kıvrak yakalayarak , sağlık görevlilerinin getirdiği gömleği giydirdikten sonra beklemekte olan ambulansa bindirirler.
Böylece memur Niyazi beyin İstanbul yolculuğu başlar.Aradan çok geçmeden ilçedeki üst düzey görevliler de aynı yürüyüşü birer hafta ara ile başlatırlar… 1971
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.