YEŞİL GÖZLÜM

• 12 Haziran 2008 Perşembe 04:41:03

Yeşil gözlüm
Senden ayrılmak varya dünyayı durdurmak gibi bir şey. Ama ne yazık ki vakit geliyor! Gece düşündüğüm zaman aklım düğümleniyor. Nasıl duracağım ben sensiz?
Bir türlü kıt aklım almıyor. Biliyor musun neden bu kadar uzak mesafeler neden?
Sende bilmiyorsun, ama kim çizdi bu yol haritasını hiç beni düşünmedi belliki.
Ayrılıklar hep hüzünlü ama bu başka bir hüzün inan ki. Nasıl anlatılır nasıl yaşanır bilemiyorum şimdi sensiz bir dünyada. Sanki güneşi tutmak gibi birşey acıtıyor yüreğimi.
Sesin, nefesin, gülüşün, hangi hayal perdesınde görüntelenecek sen yokken?
Sabahlar olmaz sensiz, ay gelmez, güneş doğmaz. Oysa sen benim batmayan güneşim,
hiç solmayan menekşemsin... Küçüçük elllerin avuçlarımda, öptükce gülen sen, uzanıp öpmek için mücadelen...Gözümün önünden gider mi dersin? Ben gurbeti bitirdim derken felek başa döndürdü beni. İki taşın arasında öğüttü bitirdi şimdi beni. Neydi feleğin kastı soramıyorum.
Ayrılık sarmış yüreğimi duramıyorum. Ya ayrılık son olacak ya hayat. Sanırım ikinci şık... En kolay yolu kaderim buymuş demekten başka yok bir çaresi YOK...

Gurbet Meleği