Sonradan Gelen Yabancı

• 18 Kasım 2014 Salı 11:22:33

İnsan galiba içi boş bir kutu.
Hislerini ve durdurmakta zorlandığı korkularını başka bir yerde saklar.

Her geçen gün garipleşiyorum. Daha.Daha fazla kendi kişiliğimi kabulleniyorum.Belki bu benim ,
gözümü kırpmadan önceki gördüğüm hayattır.
İnsan gözünü kaç saniye kırpmadan tutar.Yalnızken , engel olacak bir tüy yokken.

Gördüklerini ne kadar yaşar, yaşatır, yaşıyor.
Garip değil de nedir bu?
Öfke, katliam , fakirlik;
bunlar bakanlar için ne anlama geliyor.
göz kırpmak daha da kolaylaşmaz mı bu durumda ?
göz kırpmak daha kolay değil mi

Yaşayan insanlar ne yaşadıklarını , neyin peşinden koştuklarını bilmiyorlar.
Belki de "bilmemek" rahatlıktır.
Gülmektir bilmemek. Yaşamaktır.