Ölümün olduğu bu dünyada, hiçbir şey çok da ciddi değildir aslında diyor ya kafka, bu sözü benimsediğimden beri, bitmek tükenmek bitmeyen öfkem dindi, hayat felsefem değişti, hoşgörüm ve sevgim arttı. düşünsene ölümün sadece düşüncesi bile bu kadar değiştirebildiyse, kendisi kimbilir neleri değiştirecek. eline sağlık sean. dün okudum ama yorumum gecikti kusura bakma. kurdela yakıştı yazına.

uyuyalım o halde

...

Etkileyici =) Kaleminize sağlık.

Ölüm doğduğumuz andan itibaren başlıyor zaten?
Her gün yaprak yaprak harcanıyor yaşam...
.
Evet... Ölümden esas korkunun sebebi, sonrasının ne olduğunu bilmemek
ve de ne zaman verileceği son nefesin... :(

Yaşama sevinci. Ölümün önündeki en dayanıklı duvar! Ölümün yaşama sevincini yitirmiş insanları avlamak çok daha kolayına geliyor. Bunların dışındaki avlarını da kaza geçirenler arasından seçmek zorunda kalıyor ki, aslında bu tercih ettiği bir durum değil. Ama o da emir kulu! Ne yapsın? Tanrı onu öyle yaratmış...O da razı olmuş kendi ölümsüzlüğü uğruna ölümleri yaratmaya...Herkesi öldürdükten sonra, geride öldürülebilinecek bir tek kendisi kaldıktan sonra, o da yaşama keyfini yitirmiş olacak...

Öykü ve deneme dışında vaktim olursa şiir okurum. Diğer yazılara bakmam pek... Kurdele takınmasaydınız bu güzel yazıyı kaçırmış olacaktım. İyi de be kardeşim, bal gibi bir DENEME yazısı olan bu yazıyı niçin SÖYLEŞİ diye kaydettin ki? Hani röportaj kiminle?...SAYGIYLA



.


kemnur tarafından 11/16/2014 12:50:01 AM zamanında düzenlenmiştir.

Sevgili Sean;

Sabah okumuştum yazını, uyanır uyanmaz!
Yorum bırakmak istedim fakat bu saate kalsın dedim içimden.
Kurdelası yanındayken yazayım.
Kimi zaman yazdığım yazılarda, okuduğum romanlarda, şiirlerde "ölüm" teması beni bütün yalanların ortasından alıyor, bütün uykulardan uyandırıyor.

Neden biliyor musun?
Çünkü haddinden fazla ölüm denen o karanlığa bir nevi o aydınlığa giden yola yolcu uğurladım.Hiçbirinin yüzünü unutmuş değilim. Ne yaşadıklarını, ne de yaşattıkları güzellikleri unutabiliyor insan.

Ne güzel bir gerçeği yansıttın cümlelerinde, şuan baktığım Ege'nin siyah dalgalarında gezinen yakamozlar gibi. Güzel yaşa, mutlu yaşa ve her şeyden çok az acılı, bol umutla yaşa...

Sonsuz,uçsuz bucaksız sevgimle :)
Tebriklerimle...


(Not: Önlem almadık eywah! diye başlayan cümlendeki eywah sözcüğünü eyvah diye düzelttirsek dört dörtlük olacak ..tekrar teşekkürler)

hep uyuyalım o halde
güzeldi yazı

saygıyla

Bestseller !

İnsansız dünya, ruhsuz insan gibi... Ölüm bir gerçek, lakin ölümün geçtiği metinler ,insanı uzaklaştırır kendinden. Her ne kadar gerçekler sıcak olmayacak kadar belirginken !

Art arda neden hep tekil duygular ve ölüm ?

Sorgu belli bir yerde bitmeli ki, yaşadığının farkına varabilesin.


Cümleler güzel , lakin soğuk :)


Saygılar, Sevgiler

Hayatınızı sorgulamaya cesaretiniz varmı?

Olmaz mı hiç olmaz mı? Yoksa fazla mı irdeliyorum gidişatı? Sanırım, haddinden fazla.

Ve...

Hesabımız kendimizle;

Kesinlikle. En azından kendi adıma her zaman üstelik.

Ya, vicdan dediğimiz...Sahi, herkesin bir vicdanı var da mı ben görmüyorum?

Kimiz biz? Nedir derdimiz? Çok şey mi bekliyoruz hayattan yoksa hak ettiğimiz hayatlar değil mi bize sunulan?

Konu konuyu açtı ama irdelenen noktalar doğru tespitlerdi. Beyin fırtınasını hep sevmişimdir.

Açılımı itibariyle beğeni ile okudum çalışmanızı. Yüreğinize sağlık sevgili gönül dostum.

Sevgiyle kalın...